artık sıkılmıştım. şehrin pislik yaşamından .pislik insanlarından özellikle belalardan. etrafımdaki insanların çoğu karanlık işler peşinde koşuyorlar ve benide sürüklüyolardı. yakın arkadaşlarım (15 senelikarkadaşlarım bunlar) bana bırakta git bu şehirden diye ısrar etmişlerdi. hatta içlerinden hamit diye arkadaşım eskişehir açıköğretim yazalım oraya gidip ev tutalım hem çalışırız hem okuruz demişti. her ne kadar açıköğretim için gitmek saçmada olsa aklıma yatmıştı bu fikir . çünkü bu şehirden kurtulmak istiyordum. eve geldim anneme açtım bu konuyu . (o zmanlar babamla kavgalılar boşanma sürecindelerdi hatta babam başka şehirdeydi)
babamıda telefonla aramıştım. sonucunda izin çıkmıştı gitmeme. hamiti arayıp kardeşim bu iş oldu dedim . onunda ailesi fransada yaşadığından ( bu arada babanesiyle yaşıyordu) iznini almştı. ağustos sonuydu akşam yolculuk başlıyordu .babamın yanına gidicektik önce kalıcağımız yeri o ayarlıcaktı. hamitle gece otobüse bindik .bana kardeşim orada sadece ikimiz varız bizi kimse ayıramıyacak diyordu . (en azından şimdilik öyleydi ) sabah babamın olduğu şehre vardık .biraz uyuduktan sonra babamla kahvaltı yapıp sohbet etmeye başladık .babamneden açıköğretime gitmek istiyorsun demişti. sıkıldım artık baba dedim sesimi yükselterek .anlamıştı beni kararımdan vazgeçiremeyecekti kimse .