çocukla muhabbet ederken naz bizi izliyordu binlik değilmi işiniz yoksa gelin oturalım dedim biryerde naz yok mok dedi ama yanındakiler istiyordu buda benim daha çok işime geliyordu aslında starbucks a gittik dışarı bölümüne kahvelerimizi alıp oturduk ben çocuğu daha çok tanımaya çalışıyordum kapasitesi ne kafası nekadar basıyor diye 5 dakika sonra bu kızı gibtiğimi gibsen anlamaz dedim kendi kendime muhabbeti nazın üstüne doğru kaydırdım masada herkes hipnozite olmuş gibi benim muhabbetimi dinliyor kuzenim bin seni diye gülüş atıyordu nazla nasıl tanıştığımızı falan anlattığımda nazın korktuğu belliydi ondan sonra çocukla nasıl tanıştıklarını sordum eski okulundanmış falan pekde dinlemedim aslında açıkçası