Hayatım boyunca ne karı kız ortamı yapmaya uğraştım ne de cafelerde saatlerce vakit öldürdüm. Ben sadece kendi hevesim ilgim odağım dışında bir yola çıkmadım. Lise boyunca okuduğum okulun adını bile insanlardan uzak tutmaya özen gösterdim! Çünkü meslek lisesi dediğim zaman o kayan gözler ve kıvrılan burunlardan tiksindim...
Anadolu teknik lisesi diye geçiştirdim hep, Facebook adresime bile yazmadım hiç bir zaman okuduğum liseyi. Yeter ki insanların o iğrenç utanç verici çirkin sıfatlarını görmeyeyim diye. Kendi kendimi geliştirdim keko gibi argo ve kaba konuşmadığım için dışlandım! Ama olsun yanlızdım kendi kendimin arkadaşıydım. Ben bu yüzden bu işe bu sevdaya arabalara gönlümü verdim. Ne okuduğum bölüm isteyerek ne de yaşadığım hayat hayallerimin eseriydi...
Ben sadece ben kendi emeklerimle çabalarımla sanal dünyada bir şeylere çabalayan ben. Neden bir başkası haketmediği halde benim hayallerimi yaşar ki?
Para her şeyin kilidi midir?
Hiç sanmıyorum...
Hayatımın en boş 4 yılından sonra 2 yıllık da olsa bir üniversiteye kapak atmak güzeldi ama onun da tadını alamadım sağ olsunlar...
Adı var diye girdik bu üniversiteye.
Evet Hacettepede geçen bomboş 2 yılımdan bahsediyorum size...
Yaptığım onlarca haftalık stajlar... Nerede o emeklerimin karşılığı???
Lanet olası insanların yine o burun kıvıran hııı 2 yıllık mı bakışları gözümün önüne geliyor... Hepsinden tiksiniyorum!
Ama ben yine de o ana kampüse adımımı attım hiç bir sosyal etkinlikten geri kalmadım yılmadım!
Otomotiv topluluğunda olmaktan gurur duyuyorum hatta! Bu benim tercihim ve kimse beni yargılayamaz. Bomboş geçen bu eğitim hayatımda bırakın da bir şeylerden zevk almaya bakayım... o sizin somurtan suratlarınıza değil!!!