1. 426.
    +9
    lan üzüldüm amk.ben de çocukluğumu babamın işi dolayısıyla ilçelerde geçirdim. peder mühendis öyle altınlar içerisinde kulaç atmıyoruz tabi ki ama durumumuz çok iyi çevre ise çok fakir. annem de arkadaşlarım gücenmesin diye çok az para verirdi bize. belki birisi görür canı çeker diye beslenme çantamda çok az şey olurdu. gelin evde yiyosanız yiyin derdi. şimdi buraları okuyunca daha iyi anlıyorum anacığımın kıymetini.

    hatta bigün annem yarım ekmek koymuş sadece. içine peynir koymayı unutmuş. bomboş yarım ekmek lan. ıkına ıkına yedim onu rezil olmiim diye. arkadaşlarım oha boş mu falan demiştiler yok lan kaşar var renk tonajından gözükmüyo demiştim(şaka lan öyle dememiştim tonajı ne bilirim amk ama buna yakın bişey uydurmuş sonra da evde terör estirmiştim takunu çıkarttın diye=)

    allahtan özel bi üniversitedeyim şuan rahat ettim. lisede de orta okulda da annemin baskıcı rejiminden kurtulamamıştım. şimdi hatırlıyorum 5 lira devletin verdiği bursu biriktirip de 15 tatilde köyüne minübüs bileti biriktiren vardı lan aylık 5 lira amk. okul yatılıydı
    ···
   tümünü göster