bunalım sebebim

neyse nargilemden son dumanı çektim,
kalktım geçtim yanlarına doğru gittim
ömerin yanına doğru geçtim
(hani küçük çocuklar birşeyden korkunca annelerinin eteklerine yapışırlar ya öyle bir halim vardı benimde)
hi dedim kısık bir sesle
hi dediler
(yabancıların bulunduğu ortamda ingilizce konuşuyorduk ortak dil )
geçtim muhabbeti dinlemeye başladım
arada sırada marissa yı kesiyorum
korka korka baktığımı görür diye

muhabbette dikkatimi çeken
ilk ve tek şey
türk çocuklarından birinin
marissaya yavşarcasına konuşması oldu.
ömerde farketmiş olucakki
sakin ol gibisinden göz kırptı bana.
çocuk yavşamaya devam ettikçe
ben yumruğumu sıkıyorum,
sıkıyorum da
yabancı kızların bu tarz kavgalardan
nefret ettiğini de biliyorum
çocuğa dokunmamla
marissanın kafasında ayı pozisyonunu alıcaktım.
ortamda kız olmasa
kafasını duvarlara sürterdim bini
öyle yavşak bir konuşma tarzı vardı
zengin bini edasıyla konuşuyordu,
arada o zamanların en lüks telefonlarından biri olan
cep telefonunu çıkarıp bakıyor
havasını atıyordu...

benim müdahale etmeme gerek kalmadan
ömer çocuğun yanına gelip
kulağına eğildi
kulağına konuşuyor olmasına rağmen diğerlerinin de
duyabileceği bir tonda

-o kız yengen olur yengemiz olur dedi

belli ki gönül eğlendircek kız arayan
zengin bini arkadaşımız
hiç uzatmadan

-tamam dedi.

ben yine mutlu oldum aq
sanki çocuk aradan çekilince
kızla bir muhabbetimiz olacakmış gibi diye düşünürken
diğer çocuğun bir anda muhabbeti kesmesiyle sıkılan marissa
bana döndü

-siz burda neler yaparsınız siz dedi.

benim ingilizcem babamın mesleği sayesinde baya iyidir
kaç kere yurt dışına çıkarken
benide pratik yapmam için yanında zütürmüştü babam
ona rağmen zar zor cümle kurarak

-bu cafe ve bi kaç cafe var gittiğimiz zaten şehirde
2-3 sinema var güzel film geldiğinde oraya kaçıyoruz
gibisinden birşeyler söyledim.

ömerde yardımıma yetişip
pekiştirdi anlattıklarımı.
muhabbet aktı gitti
akşam oldu marissaya nerde oturduğunu sordum
bizim lojmana yakın bir yerde oturuyordu
ama
bırakiimmi dicek cesareti bulamadım.
o gün ayrı ayrı gittik evlerimize...

eve gittim
çok klagib olcak
ama
gerçekten öyle oluyor aşık olunca
kızın yüzü aklımdan çıkmıyor,
yarın okulu iple çekiyorum
sabah 5 e kadar uyuyamadım
sağa döndüm onu düşündüm
sola döndüm onu düşündüm,
sonra uyayakalmışım. kardeşim uyandırdı sabah.

saçlarımla hiç ilgilenmezdim genelde
özel birşey olmayınca
saçlarıma şekil verdim kendimce
babamında izniyle
onun ultra pahalı parfümlerinden birini sıktım
-sende birşeyler var dedi annem
bağırasım geldi
aşık oldum lan ben diye
zütüm yemedi babam yüzünden,
neyse babamın şoförü geldi
ben aynada kendime son kez baktım
babam espri bile yaptı kendince
çok baktın kıracaksın aynaları gibisinden
gülümsedim koştum arabaya...

şoföre dersim biraz erken başlıyor dedim
daha erken geldik okula normalden,
sanki marissa da benim için
erken gelicekmiş gibi.
tek başıma oturdum sırada
yine marissayı düşündüm.
yüzü hep aklımdaydı.
sınıf kalabalıklaşmaya başlayınca
benimde kafam dağıldı biraz.
ömer de gelince sabah makaramızı yaptık.
tuvalete gidip sigaramızı içtik.
tam dönerken yabancı bir kız grubu yanımıza geldi
bir tanesi ömere selam verdi bin ömer
göz kırptı kıza
sen sınıfa geç geliyorum dedi
kızların yanına geçti birşeyler konuştular
ben sınıfa girdim...

gelince kızlarla olan muhabbetini özet geçti ömer
muhabbetin içinde kızlara marissayı sormuş
konuştuğu görüştüğü varmı diye,
onlarda yok demişler
ben ilk bigibletimi aldığım zaman ki gibi sevindim
hatta daha fazla
tenefüs için sözleşmişler
buluşmak için
marissayı da getirin demiş ömer
yine bi heyecan bastı beni...

17 yaşında ki çoğu genç aşık olmuştur
ya da olduğunu sanmıştır en azından...
benim arkamda bıraktığım şehirlerde
konuştuğum,
görüştüğüm,
seviştiğim kızlar vardı
ama
aşık olduğun
hem de ilk görüşte aşık olduğun
kızla konuşmak çok farklı bir duyguymuş
bunu öğrenmiştim o zamanlar.

@37 arada ses ver olum sende okuyan var yok bilmiyorum onun için kasmıyorum

zil çaldı
bizim grup önce tuvalete geçtik
sigaraları içtik
naneli şekerleri ağzımıza atıp
sabunla elimizdeki sigara kokusunu
yıkayarak yok ettikten sonra
kızların yanına geçtik ömerle
arkası dönük olduğu için göremedim ilk marissayı
heyecanım geçer gibi oldu
yanlarına geçince gördüm birşeyler anlatıyordu kızlara
biz gelince kapattılar konuyu
selamlaştık
ben elimi uzattım tanımadıklarımla tanışırken
marissaya da uzattım ben gececi dedim güldü.
o güldü ben eridim karşısında

o tenefüs hiç bitmesin istedim
o 10 dakika hiç geçmesin
ona bakmak öyle güzeldi ki
gözlerimin önünden hiç ayrılmasın istiyordum.
muhabbetimiz ilerlememişdi o kadar marissayla
ama başlamıştı.
ömerin de yardımlarıyla gelişiyordu sağolsun.
ne olur bitmesin dediğim tenefüs
gibtiri taktan derse giriş ziliyle bitmişti.
vedalaşıp ayrıldık.

ayrıldık diyorum ama
aklım fikim kalbim onlarla gitti o derse,
ruh gibi girdim ben sınıfa.
geçtim oturdum.
normalde başarılı bir öğrenciydim
ve hiç derste uyuma olayına girmemiştim
evdeki yat kalk düzenimizin sağlam olmasından dolayı
ama o derste arka sıralardan birine geçip
uyumaya çalıştım...

öyle geçti bir kaç hafta
geceleri rüyamda
gündüzleri okulda görüyorum marissayı
ilişkimiz de öyle arada karşılaşıp konuşan insan seviyesinden
arkadaşlık seviyesine yükselmişti.
cafede topluca buluşmalar,
okulda kantininde beraber yemek yemeler,
akşamları bigiblet turları
her görüşümde biraz daha tutuluyorum,
biraz daha aşık oluyorum ...

gittikçe atıyorum üzerimden o titrek korkak halleri
selam veriyorum
yanına gidip birşeyler soruyorum
ama
mesele o malum soruyu sormaya gelince
ilk günkü titrekliğim devam ediyor...

yine cafeye çıktığımız bir gün dağılırken
beraber yürüyelim mi eve dedim
diğerleri duymadan
-olur dedi
o olur dedi tek kelime etti.
tek kelimeyle dünyanın en mutlu insanı olunur mu
ben oldum,
içimde sonsuz
heyecan,
mutluluk
yürümeye başladık aşık olduğum kızla.

bilerek yavaş yürüyordum ben
yoksa maksimum 15 dakikalık
bir yol yürüyeceğimiz,
yavaş yürüdüğümü görünce
-neden yavaş yürüyorsun dedi
-ayak bileğim ağrıyor dedim
o da ayak uydurdu bana

yürürken
canını yediğim bi köpek çıktı karşımıza
bi anda koluma girdi ürpekçe,
ben korkmam köpekten
köpeğin olduğu tarafa geçtim,
köpek havladı
marissa daha bi sıkı girdi koluma
ben içimden havlasın diye dua ediyorum,
dışardan da sakin diyorum köpeğe ingilizce
tabi bi süre sonra sustu köpek
marissa koluma reflex ile girmişti ,
sonra aldı güzelim kollarını kollarımdan

-özür dilerim dedi
-niçin dedim
-koluna girdim bi anda dedi
-teşekkür ederim dedim
-niçin dedi
-koluma girdiğin için dedim

güldü
o güldü
ben eridim o inci dişlerinin karşısında

@49 yazıyorum panpa kaç senelik mevzu önemli detayları atlamamak için düşünerek yazıyorum

yavaş yavaş yürüsekte bitti o yol
teşekkür etti
köpek mevzusu için
ve eşlik ettiğim için
-birşey değil dedim
tam arkamı döndüm gidicem
cesaretimi topladım geri döndüm
-numaranı alabilir miyim dedim
ilk seferde ne kadar hızlı söylediysem anlamadı kız
-sorry dedi bende veremem anlamında diyor sandım
-önemli değil dedim
dedim ama sanki üzerime 10 ton yük düştü gibi oldum,
sanki dünyadaki bütün kara bulutlar içimde toplanmış gibi oldum
tam dönüp gidicem

-ne dediğini anlamadım dedi
-numaranı alabilir miyim dedim
-tabi dedi
söyledi numarasını
2 saniye de ruh hali bu kadar mı değişir insanın
içimde güneş açtı,
o yük kalktı aksine hafifledi bedenim
yaşımdan utanmasam sekerek eve giderdim o derece

o gece 2 saat düşündüm
neyi bahane edim de mesaj atim marissaya diye
2 saat içinde 200 e yakın mesaj yazıp sildim
en sonunda ne olursa olsun
ister gibtiri çeksin
ister güzel bir şekilde dönüş yapsın
diyerek şu mesajı yazdım

-eğer her köpek gördüğünde o şekilde koluma giriceksen ben bütün şehri köpeklerle doldururum.
gönderdim...