0
“Sezar’ın hakkı Sezar’a” sözü, hem din ve devlet kurumlarının birbirlerinden ayrı iki yapıda ve özellikte olduklarını açıklamak hem de bu farklı kurumlar karşısında kişilerin farklı sorumluluklar taşıdıklarını belirtmek amacıyla söylenmiştir.
Tarihin iki bin yıllık derinliğinden günümüze gelen bu sözün sahibi, “bildiğimiz” isa’dır; ama hakkının verilmesi istenen Sezar, “bildiğimiz” Sezar değildir.
Senatoda bıçaklanarak öldürülen bizim bildiğimiz Roma imparatoru Julius Sezar’ın adı, canlılığını yalnızca Shakespeare’in yapıtlarında sürdürmekle kalmamıştır. “Sezar” adının canlılığı önce, Sezar’dan sonra gelen Roma imparatorlarının adlarının başında bir unvan olarak sürdürülmüştür, Roma imparatorluğu’nun tarihten silinmesinden sonra ise, başka ülkelerde ve hatta başka dillerde “başkomutan” ya da “başyönetici” olarak sürdürmüştür canlılığını...
Almanca’daki “Kaiser”, islam dünyasındaki çeşitli ülkelerinin dillerindeki “Kayzer” ve Slav dillerindeki “Çar” sözcükleri, gerçekte bizim bildiğimiz “Sezar” sözcüğünün devamıdır.
isa’nın, “Hakkı verilsin” dediği Sezar da, imparator Sezar’dan sonra “Roma imparatorluğu yönetiminin başına gelen “Sezar”lardan biridir.
Ferisiler ve Hirodes yanlıları, “bu Sezar”la isa’yı karşı karşıya getirmek istiyorlardı. Onların gerçekte istedikleri, din ve devleti karşı karşıya getirmekti.
Bu amaçlarını gerçekleştir-mek için denedikleri çeşitli yöntemlerden biri de, isa’yı kendi sözleriyle “tuza- ğa düşürmek”ti.
Kurnazca sorular sorabilecek kişilerden oluşan bir topluluk gönderdiler isa’ya... Tüm görüşmelerinde ağızlarından “Öğretmenimiz” sözcüğünü ekgib etmeyen ve kendilerini isa’ya bir dost olarak tanıtmaya çalışan bu kurnazlar topluluğu, sonunda ona şu can alıcı soruyu sordular:
“Senin dürüst biri olduğunu, kimseyi kayırmadan, insanlar arasında ayrım yapmadan Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini biliyoruz” dediler. “Sezar’a vergi vermek Kutsal Yasa’ya uygun mudur, değil midir? (Eski deyimle “caiz midir, değil midir?”) Biz bu vergiyi verelim mi vermeyelim mi?”
