teke tek inci sözlük tartışma programı

2. si için yazıyorum oku

israilin bayrağına bakıyoruz beyaz zemin üzerine iki mavi çizgi ve ortasında davud yıldızı yani israillilerin simgesi olan 6 köşeli yıldız mevcut. beyaz zemin saf arı olanı üstün olanı simgeler israillilerin kitabına göre israiloğulları tanrı ile anlaşmıştır ve onlar dışındaki diğer tüm ırklar israillilere hizmet için yaratılmıştır. onlara göre isralliler dünyanın efendisi olmalıdır. gelelim 2 mavi çizgiye israil bayrağında su olan yegane ülkedir. iki mavi çizginin anlamı nil ve fırat nehirleridir. ortasındaki davudi yıldız ise israiloğullarını simgelemektedir. bayrağı bütün olarak incelersek beyaz zemin israillilerin büyük israil projesindeki vatanını simgeler yani bayrakta mavi çizgilerle belirtilmiş fırat ve dicle nehirleri arasında kalan vaad edilmiş toprakları davudi yıldız ise o toprakların israile ait olduğunun mührüdür. suriye türkiye arasındaki gerileme nasıl geleceğimi merak ediyorsunuzdur burdan şimdi...

bop yani büyük ortadoğu ya da israil projesi israilin egemenliği üzerine kurulmuş bir projedir fakat bu projenin günümüze yansıması su üzerinden olmuştur, yani bu proje su egemenliği üzerine kurulmuş bir projedir. nil nehri fırat ve dicle bölgedeki en önemli akarsulardır. sanayi toplum hayat kısacası her sey için tatlı su gerekir. su ne kadar da ucuz değersiz gibi görünsede ileride dünya nufusu 10 milyara çıktığında yani 2050 yılında suanki tatlı su kaynakları yetersizleşecek tatlı sudan yararlanamayan afrika ülkeleri nilden paylarını almak isteyecek aynı durum ortadoğunun ve dünyanın diğer müsterek akarsularında da olacak. tuzlu sudan tatlı su üretmenin zorluğunda bahsetmıyorum bile. israil bölgede sürekli huzursuzluk isteyen bir ülke konumunda çünkü huzursuzluk yatırımı engeller. doğu anadolu ve güneydoğu anadolunun geri kalmasının en buyuk sebebı bu bölgelerın önemli sulara sahip olmasıdır. medeniyetler hep su boylarında kurulmuştur orda büyümüş ve gelişmişlerdir, tarih bize bunu gösterir fakat bu bölge bu kadar sulak olmasına rağmen türkiye cumhuriyeti tarihi boyunca bu gelişmi gösterememiş 1950lere kadar devlet bütçesinin yetersizliğinden 50'lerden sonra ise istikrarsızlıktan yatırımlar geri kalmış.

bölgenin istikrarsızlaştırılması bölgede sürekli huzursuzluk çıkartarak gerçekleşmiş özel yatırımcı istikrarsızlıktan korkar oralara yaklaşmaz yatırımları çok getirecekse bile daha az kazanç sağlayacağı düzenli bölgelere kayar. buda böle olmuş bölge sürekli geri kalmış. bunlar ise halk arasında huzursuzluk sürekli oyalama sürekli başına is açma durumlarıyla gerçekleşmiş. bunlara örnek olarak darbeler, kıbrıs harekatı, yunan ve ermeni tehditi, bölgedeki radikal ülkeler ve onalrın birbirlerine düşürülmesi gösterilebilir. modernleşen dünyada savaş taktikleride değişmiştir. gizli gruplar tarafından desteklenen gruplar yani teröristler ortaya cıkmıştır. pkk terör örgütüde bunun türkiye yansımasıdır. israilin abd nin rusyanın avrupanın desteklediği pkk daha önceleri suriyede yuvalanıyordu. suriye topraklarını pkk ye bir ev gibi acıyordu 1998 de suriye ile neredeyse bu konu yüzünden şavaşacak durumu gelmiştik. akp hükümetinin sıfır sorun politkasıyla suriye pkk ile olan ilişkilerini sonlandırma kararı aldı. arap baharının 2. perdesi olan suriye sorununa kadar da iki ülke sıkı dost olmaya başladı. esad ın her 3 ayda bi türkiye ziyareti suriyenin türkiye ye biatı niteliğindeydi. suriyenin pkk ile bağlarını kesmesinden sonra pkk güçleri diğer bir istikrasiz ülke olan ırak a kaydırıldı. ırakta ki hükümetin otoriteden uzak olması pkk ya istediği gibi hareket olanağı sağlıyordu. pkk nın bu bölgedeki faaliyetleri temel olarak bölgeye yatırım gelmesi ve bölgedeki baraj yapımlarıyla başlar. baraj yapımları ile başlar bölgedeki baraj yapımları sonucunda suriye su yu eskisi kadar rahat kullanamamaya başladı bu da suriyenin bölgede ki teröristlere kucak açmasının temel sebebidir. teröristlerin israil abd ve avrupa tarafından desteklenmesinin de sebebi bu yatırımlarla gelişmeye ve refah seviyesi yükselmeye başlayan halkın ileride ayaklandırılmasının imkansız olması durumunun farkına varılmasıdır. o yıllarda bölgede sürekli olaylar cıkartılarak yatırımlar engellendi. daha sonra iyice istikrarı bozuldu daha sonra olağan üstü haller ilan edildi ve bölge halkı memnuniyetsizliğe zorlandı.

bu dönemde bölgede diktatörlerin gücü yükseldi bunlarında gücünün kırlması gerekiyordu ilk adım ırakta atıldı daha sonra sözde arap baharı adı altında bu liderler emekli edildi. israile hizmet eden bir abd kuklası hükümet kendilerinin daha çok işine geliyordu. nitekim kaddafi gibi halkına zulüm etmeyen bir lider bile devrildi. bölgedeki küçük devletler ürdün kuveyt gibi abd ile çalışmaya dünden razı suudi arabistanın ise en büyük müşterisine karşı çıkması zaten beklenemez. arap baharlarının ilk etapı gerek sürç gerekse batılı müdahaler sonucunda başarı sonlandı. 2. etapta suriye ve iran var fakat israil ve abd suriye konusunda ne bukadar direniş nede bazı devletlerin suriyeye lehinde direk destek verebileceğini hesaba katmadılar. süreçin bukadar uzaması iranın üstüne faazla gidememelerini sağlayarak iranın işene yaradı. direk müdahaleyi yalnız bir israil göze alamaz çünkü iranında böyle bir şavaşa suriye lehinde destek vermesi olası çünkü bir sonraki adım iran. abd ise bun yapabilir fakat seçimlerden kaynaklı bir tedirginlik var suriye yi girmiş bir abd ordusu abd seçemenini mitt romney e yönlendirir. avrupadu durum aşikar uzak sayılabilecek bir coğrafyaya yapılabilecek bir savaşı alman ekonomisi hariç hiç bir ekonomi kaldıramaz. almanlar ise hiç bir zaman bir ülkenin köpeği olmazlar bundan kaynaklı böyle birşeye girişmezler ayrıca 70 yıl sonra yeniden avrupanın en büyük ekonomik gücü haline gelmişlerken enerjilerini boş işlere harcamayacak kadar akıllılarda. geriye 2 olasılık görünüyor. 1 suriye halkı ki bu iş baya bir zor bölgede sürekli kendini tehdit altında hissede bir ülkedir suriye bunun için düzenli iyi sayılabilecek bir orduya sahiptir. ayrıca yenilmiş olsalarda bir kaç modern savaş deneyimine sahiplerdir. 2. olasılığımız ise türkiyedir.

son yıllarda düzelen türkiye- suriye ilişkilerini bozmak aynı zamanda suriyedeki planı gerçekleştirmek için kullanılması gereken bir maşa olarak görülüyoruz. uçak düşürülmesi bombalanma olayları felan bir kurgulanmış bir tiyatro kadar gerçektir. kamoyunda tepki yaratılarak insanları suriyenin gaddarlıgına inandırma çabasıdır. çok gerçekçi görünen bir oyundur fakat bir kaçtane yazarı vardır. abd bunu ilk olrak 1. dünya savaşında düzmece bir zimmerman telgrafıyla uyguladı. sonra 2. dünya savaşında pearl horbour baskınıyla en son olrak ise 11 eylül kılıfıyla uyguladı ve plan tuttu. bu olayların ortak noktaları düzmece oluslarıdır. kamoyunda galeyan yaratır savaş çanları çaldırır. nitekim hepsinde abd savaşa girdi. aynı durum ucak ve bombalama olaylarında da söz konusu. hükümet savaşa girmek istemiyor çünkü ekonomik durumuz muhteşem değil ama zorla çekilirse ve halk bunu makul karşılarsa ozman savaş yapılabilir diye düşünüyor. bu iki olayda bunun bir sonucudur.

suriye ile savaşırsak israili bölgede rahat ettirmek isteyen abd nin yazdığı senaryoda israilin bayrağındaki topraklarda savaşacağız bunun farkına varın!!!

özet:
suriye ile savaşırsak israili bölgede rahat ettirmek isteyen abd nin yazdığı senaryoda israilin bayrağındaki topraklarda savaşacağız bunun farkına varın!!

not : yazı uzun evet ama zaten ilgisi olan okur neyin ne olduğunu anlayın siyaset bir gölge oyunudur

arap dünyası hep değişim geçirdi, hep kaos yaşadı. fakat arapların farkı şu ki, onlar çok daha stabilize bir toplum. çok zor ayaklanırlar ve tarihteki tüm ayaklanmaları da dış mihrakların etkisiyle başlamıştır. en yakın örneklerden birine gidelim; I. dünya savaşı başlayınca ingiliz ajanı lawrence, arapları kışkırttı ve çok sayıda osmanlı askerinin şehit edilmesine sebep oldu. sonuç: hicaz - yemen bölgelerinin elden çıkması, çok sayıda türk askerinin hayatını kaybetmesi.. bundan sonra neler yaşadı araplar? irdeleyelim;

araplar, dünya savaşından sonra ihanete uğradı; bağımsızlık sözü veren ingilizler sözlerini unutmuş, bir himaye devleti kurdurmuştu. işte arapların ezelden beri gelen aşırı ingiliz düşmanlığı burada başlar. birinci dünya savaşından yaklaşık 20 yıl sonra ikinci dünya savaşı başlar. adolf hitler, muazzam bir kıskaç harekatına girişmiştir: birinci kol rusya üzerinden kafkasya'ya gelmektedir; ikinci kol ise tunus'tan gelmektedir. sonuçta bu iki kol, arabistan yarım adasında birleşecek, cermenya imparatorluğunun gücü perçinlenecekti. fakat hitler, bir dizi aksilik sonucunda kıskacı kapatamadı; çok yaklaşmıştı. kıskacı kapatamayacağını görünce, bölge halkını kazanmayı denedi: araplar kışkırtılacak, ingilizler zorda bırakılacak ve almanların işi kolaylaşacaktı. ırak'ta ve suriye'de çok saygı gören bir din adamı vardı, hz. muhafazid'in torunuydu: büyük müftü. bu müftü, ingilizlere gıcık oluyordu ve kurtuluş umudu olarak adolf hitler'i görüyordu. hitler'in desteğini aldı; ırak'ta araplar ayaklandı ve büyük bir iç savaş başladı. ingilizler, kuvvetlerinin bir kısmını ırak'a ayırmak zorunda kaldı. ırak'taki ayaklanma beklenen sonucu vermedi, araplar bozguna uğradı ve teslim olundu. müftü, almanya'ya kaçtı. bosnalı müslüman fanatikleri kışkırttı, adolf hitler'in güç kazanması için sonuna kadar uğraştı. tek isteği, ingilizlerden ve onların yardakçılarından intikam almaktı. olmadı, adolf hitler 1945 nisan ayının son gününde intihar edecektir..

arapların ingilizlerden intikam alma duygusu sönmedi, aksine daha da alevlendi. filistin'de, lübnan'da, suriye'de ve ırak'ta olaylar şiddetlendi. sonuç: ingiltere bölgedeki nüfuzundan vazgeçti. bundan itibaren ortadoğu'da iki gücün nüfuzu arttı; sovyet rusya ve amerika. araplar hiçbir zaman kesin sovyet veya kesin amerikan yandaşı olmadı; hep dengeli bir siyaset güderek kazançlı olmaya çalıştılar. dünya savaşı sonrasında arapları dalgalandıracak bir siyasi akım başladı: baasçılık.

baasçılar, arapların bir çatı altında birleşmesini ve tam bağımsız olmasını isteyen vatanseverlerin başlattığı bir akımdı. beklenenin üstünde bir sonuç getirdi; fas'tan ırak'a tüm araplar bu akımın etkisine girdi. darbelerle, seçimlerle, dolaylı yollarla hemen hemen tüm araplar baas yönetimine girdi. baasçıların hayallerinin gerçekleşmesi için son bir şey vardı; bölgedeki engelleyici güç olan israil'i ortadan kaldırmak (ingiltere, baasçıların hayallerini engellemek için israil'i tam da arap dünyasının ortasına kondurmuştu). fakat olmadı, israil, abd'nin yoğun desteğiyle arapları yendi. abd niçin israil'i destekledi? arapların birleşmesi, ve dolayısıyla güçlü bir arap süper gücünün ortaya çıkması dünya petrol piyasasını alt üst ederdi. araplar artık kendilerini güçlü hissedecek, belki de sovyet rusya'ya yanaşacak ve abd ile dostları zor durumda kalacaktı.. israil baasçıların hayallerini engellemek için kurulmuş bir devletti ve bu işi çok da iyi yürütmektedir. baasçıların hayalleri yıkılmıştı, artık geriye 30-40 yıl koltuğunda kalan baasçı diktatörler kalmıştır.. saddam hüseyin'lerin muammer kaddafi'lerin esad'ların devridir bu...

baas'ın yıkılışı 1990'dan itibaren başladı. kuveyt savaşı ile abd'nin doğrudan müdahelesi gelmeye başladı; baasçılar artık denge politikası yürütemezdi, arkalarını sovyet rusya'ya dayamalıydılar.. işte bu serüvenler ile baasçılar tek tek devrildi: önce saddam, sonra da diğerleri... amerika hepsini tek tek savaşarak indiremezdi; halkı ayaklandırmayı seçti ve gayet de başarılı oldu (arap baharı). baasçılar giderken, yerlerine müslüman kardeşler geliyordu. müslüman kardeşler, denge politikasından yana değildir; tamamiyle abd'ye dayamaktadır sırtlarını. bütün bunlarla beraber, müslüman kardeşler, baasçılardan farklı olarak "aşırı" derece islamcıdır.

amerika, müslüman kardeşler denen kukla siyasi akım ile arapları tamamen etki altına almayı başardı. işte durum budur. müslüman kardeşler nasıl devrilecek bilinmez.. ama arapların geleceği parlak değil.
zaten libyalı kadınların amerikan bayrağı sallaması her şeyi açıklıyor...