üniversite de tüm hayatımı değiştiren kadın

dıbına koyayım sabah akşam kitap okuyorum diyorsun bide. senin edebiyatını gibiyim ben

asadasad

reserve

Deniz manzarası insana sonsuzluğu hissettirir. sonsuzduk. Sakin olmam gerekiyordu. Eğer beni aldatıyorsa bile bunu zamana yaymalı ve kıllandırmamalıydım.. Lavaboya kalktığında telefonunu bıçağının yanına bırakta değiyorlardı. neden bunu yapmıştı telefonuna dokunup dokunmadığımı merak ettiğinden. Ki onu aradaığımda meşgul olan telefonu sormamak için zor tutuyordum kendimi..

ama bende aldatmış sayılırdım onu, belki de ona karşı beslediğim aşk kusursuz değildi. deniz siyahan çalan maviliği aslında insanları tiksindiriyordu karadenizden ama denizdi sonuçtu. Ekmekti hayattı onlar için.. Ufuğu fark ettim.. Ufuk beyazdı.. Bu zor olurdu bu şehirde.. Ufuk umut demekti ve umut az önce karşımda olan kadın değil "beyaz"dı..

(o an kız arkadaşımla karşı karşıyken bile onu görsem kalkabilirdim, bunu o an bile düşünmüştüm)

Geldi gelişini gördüm telefonuna elini uzattı ama dokunmadı.. yanıma gelmişti tahta balkondan yanımızdaki sarıçam ağaçlarının arasından ileriye baktı benimle..

Ne görüyorsun dedi..
Deniz karanlık ama gelecek aydınlık.. dedim.
Tuhaf bir şey saklayan kadınların gizemiyle sessizce içinden geçmişte de bulanıktı şimdi de.. Ama gelecek beyaz..
(Beyaz diye geçirdim içimden)
Balıklarımız gelmişti. Oturduk.

yüzdün yüzdün kuyruğunda hikayenin ağzına sıçtın moruk bune ya

devam panpam

indi güzel bir etek giymişti.. Kim pantolon tahrik edicidir demişse yanılıyordu o an bana göre.. Geldi arabadan inip kapıyı açtım. o sürecekti.
- ehliyetin yanında mı
+ evet.

Yola çıktık.. "Piknik tarzı bir şeyler yapsak harika olurdu" dedim.
"Kim uğraşacak" dedi. Gülümsedim. Haklı olabilirdi ya da ben çok romantik düşünüyordum o an.

Nereye gidelim tartışması kısa sürdü. Kendimce planlar yapmıştım. Sürmene deniz bilimlerinin hemen üstünde harika bir balık lokantası vardır. Fiyatları uygundur. (çok da değil ama neyse, öğrencilere ayrı tarife muhabbeti)

Balkon serin olmasına rağmen balkonda oturduk.. iyi ki aradın dedi. Bir an tartışmaya başladık sonra kuralı hatırlatmak aklıma geldi her şey berbat olabilirdi.. Süre bittiğinde çoktan birbirimize umutla bakıyorduk..

reserved

Kalktı tekrar oturdu ve kağıda birşey çizer gibi yaptı kız onu ilgiyle takip ediyordu bunu fark ettim.. Kahve bardağına benzer şeyi kaldırdığında kızın yüzndeki gülümsemeyi görmedim çünkü kafamı eğmiştim olumsuz bir tepki verme ihtimaline karşı.. Sonra kalktılar aşağıya kahve makinesinin yanına indiler..
Not: kahve makinesine atılan para benimdi.. Ve verirken arkadaşıma yardım etmiş olmanın hazzını yaşıyordum..

reserved

şu pazar gününde beni şekilden şekle soktun amk

bu ne kopuk anlatım amk ya

reserved

reserved

Ayracı koydum

sabahtan beri okuyorum hikaye güzel gidiyor özet gecme azda fotoğrafarla destekle

filmi yarıda kesip f5 yapmaktan yoruldum anlat panpa seni bekliyoruz

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

beyler lütfen azıcık hatırlamaya çalışın neydi ne olduyu.. Onlar yazıya güç veriyor. onlar gerçek gel git yapmak zorundayım çünkü insan hayatı gel gitlerle doludur.

Bir adam demişti kim hatırlamıyorum. "Hep gelmek ve hiç gitmemekten daha yeğdir gel-gitler.. "
onlar olmalı.. Bana azıcık müsade. Gerçekten kendimi iyi hissetmiyorum sırtım tutuldu.

Tamam lan eksilemeyin artık gel git yok. (:

amk beynim karıstı nerden nereye atlıosun ne yapıosun