0
dayağın dozu artmaya başlamıştı ama ben dirayetli olmaya çalışıyordum
o saçlar kesilmeyecekti
kimseye bişey anlatmıyordum tanıyordum.
mecbur dayak manyağı oluyordum hergün hergün
en son florans ampul kırmışladı kafamda, acımamıştı ama beni rahat bıraksınlar diye çok acıdı numarası yapmıştım
yüzümdeki çizikler nedeniyle scar face olmuştum resmen.
okulu asmaya başladım iyice.
her akşam dayak yiyip sabahları uyuyordum
içime kağpanmıştım
ta ki birgün yurdun merdivenleri çıkarken karşıma çıkan turuncu kazaklı adama kadar..
