+1
yarım saat zütüm donarak otobüs beklemiştim. halk otobüsü şöförlerinide dünyanın en iğrenç yaratıkları sıralamasında başarı gösterenlerden özenle seçerler. gözlük kullanıyorum ve gözlüklü olmanın en gibik yanlarından biridir soğuktan sıcağa geçince buğulanması, gözlüklerine attırmışlar gibi dünyayı bembeyaz görürsün,ama soğukta beklediğin bir halk otobüsüyse bu bir avantaj olur en azından bu gece görmemiştim soktuğumun suratını.
otobüste boş sayılırdı çalıştığım yerle evimin arasında sadece 10 dakikalık mesafe olmasına rağmen fazla 3 5 adım atarak en arkaya kadar yürüme zahmetinde bulunurdum hep, yine aynısını yapacaktım ki orta kapının 2 sıra arkasında kafasını yere eğmiş kumral, sarı, kıvırcık saçlı bir kız dikkatimi çekti yanından geçip arka tarafa gidecektim ki ağlıyor gibiydi,ama beni ilgilendirmezdi. geçtim yine en arkaya oturdum.
sonra merak ettim acaba ağlıyormuydu gerçekten.
kendimle çekişiyordum sadece bir meraktı ama gidip ağlayıp ağlamadığını öğrensem, eğer ağlıyorsa neden ağladığınıda merak edicektim sonunda merakıma yenik düştüm ama arkasına direk geçip oturamazdım gittim şöföre şurdan geçiyor mu diye zaten geçtiğini bildiğim bir yeri sordum gibtiğimin suratınıda yine görmüş oldum.
geri dönerken bu sefer direk kızın arkasına oturdum hala kafası eğikti. ineceğim durağıda geçtim ama gibimde değildi. evet kız sessiz sessiz ağlıyordu.
