0
Şems gidince mevlana içine kapanır , kimseyle konuşmaz olur... Halk meraktadır... Mevlana hazretleri cemaati toplar ve der ki
(günümüz türkçesiyle yazıyorum tam söylediği şeklini hatırlayamıyacağım şimdi)
"Anne babanı seversin adı ebeveyn aşkı olur ,
Arkadaşını seversin adı dost aşkı olur,
Yavuklunu seversin adı yar aşkı olur,
Rabbini seversin adı allah aşkı olur... "
Cemaat sorar "peki aşık olduğumuzu nasıl anlarız?"
Mevlana hazretleri cevap verir
"Önemli olan kimi veya neyi sevdiğiniz değil , nasıl sevdiğinizdir... Güzelliği için , çıkarınız için veya herhangi bir sebep için seviyorsanız o aşk değildir... Aşık olan bir çıkar beklemez , neden seviyorsun dendiğinde cevap veremez... "
(belki yarım , belki ekgib... hatırladığım kadarıyla buydu... sürç-i lisan ettiysem affola)
bunun üzerine halk mevlana hazretleri hakkında "şöyledir böyledir" diye dedikoduya başlar...
mevlana bu sözler kulağına gelince halkı toplar ve derki...
hakkımda gıybet etmişsiniz...
duyarım diye korkmuşsunuz...
ben mazlumdan korktunuzda , allahtan mı korkmadınız ?
