1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

Söyle asteğmen söyle,
Sana kim verdi rütbeyi kim,
Teğmenden hep küçük
Çavuştan bir büyük,
Asteğmen gözünü gibeyim.

Silah taşımaz onlar,
Ama subaydırlar,
Ekmek alım aracında,
Yahut foseptik başında...
Asteğmen gözünü gibeyim.

Nöbetçi amir olmaz,
Amele subaydır onlar,
Sabah içtimayı alır
Sonra sporu yaptırır...
Asteğmen gözünü seveyim.

Söyle asteğmen söyle,
Sana kim verdi rütbeyi kim,
Teğmenden hep küçük
Çavuştan bir büyük,
Asteğmen gözünü seveyim.

Her gün şafak sayarlar,
Sporu tam yapamazlar,
Kahrından demirler erir,
Astsubaydan alır emir,
Asteğmen zütünü gibeyim.

Ankara Polatlı...
Unutulmaz hiç bir anı,
Nerde araç komutanı,
Kesin asteğmendir adı...
Asteğmen zütünü gibeyim.

Söyle asteğmen söyle,
Sana kim verdi rütbeyi kim,
Teğmenden hep küçük
Çavuştan bir büyük,
Asteğmen zütünü gibeyim.

Kondom gibidir onlar,
Kullanılıp atılırlar,
3 ayda olunursa subay,
Harp okulu niye var,
Asteğmen zütünü gibeyim.

bir topçu asteğmenin kaleminden çıkan bir şiir. varın siz düşünün asteğmenliğin ne olduğunu. Yanlız bu normal bir gölgede asteğmen olarak yaparsanız. eğer iç güvenlikte görev alıyorsanız başka şekilde giberler en uzun intikal size verilir. yada en riskli bolgeye siz gonderilirsiniz. yani zannettiğiniz kadar matah bişey değil. tek avantajınız. bir asteğmen gorunce kardeşim deyip boynuna sarılmamak için kendinizi zor tutarsınız. oda o şekilde dusunur. kısacası asteğmenlerle aranızda farklı bir kardeşlik bağı oluşur.