1. 1.
    +2
    Yavaş yavaş araladı göz kapaklarını...

    Perdeleri açılıyordu tiyatronun...

    Sahnedeydi artık idil can...

    Heyecandan titreyip kasıldı...

    Ağır ağır kapandı perde...

    Gülümsüyordu dünyaya...

    Kadınlar ki; bin yıldır cephe ardında...

    Kadınlar ki; şimdi düşmüş, dövüşüyorlar cephede...

    Ayşe Gülen, Nil, Sibel, Adalet...

    Toplanmışlardı başına...

    Terini Sabo siliyordu...

    içi bir cehennemdi söndüremiyordu.

    ''Mitralyöz, mitralyöz... ”

    “Kim?” dedi Sabo.

    “Benim!” dedi mitralyöz...
    ···
   tümünü göster