nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1r5ne3

Sarıldık..yine gözleri dolmaya başlayınca bunun, ben şakasına göz silme hareketi yaptım..güldü..gülmekle ağlamak arasında bir yerlerde..mutlulukla burukluk arasında hep..ama her zaman böyle..başka zamanlar da böyle..hep o tatlı melankolisi de var neşesinin üzerinde..geçmişte yaşadığı hüzünlerin izleri var..çikolatanın üzerine serpilmiş fındık taneleri gibi..onlarda da başka bir tat var..tada tat katıyorlar..

Ben, böyle seviyorum ebruyu..belki kendim de böyle bir olduğum içindir..hafif acılı şekerlemeler gibi..dilinizi tatlandırır..bir yandan genzinizi yakar belli belirsiz..hem en soğuk havada sizi sıcak tutan , hem de boynunuza dalan, tatlı tatlı kaşındıran yün kazaklar gibi..

“ben de vereyim hediyeni sana” dedi..

“sen de mi aldın?” dedim saf saf,

“tabi ki aldım !?” dedi “mal mısın amk” der gibi bir tonla..”daha doğrusu aldım demeyelim de..yaptım diyelim ;)”

“aa bana kazak mı ördün yoksa? x)”

“hehe (: yaklaştın..yalnız önce bir soru sormam lazım sana?”

“bilirsem mi vericen hediyeyi?..eyvah gitti kazak :p”

“hahaha..yok bilmeli değil..sadece doğruyu söylesen yeter..”

“tamam..hazırım (:”

“sana, bana günlüğünü gösterdikten sonra artık yazmak yok demiştim, hatırlıyor musun?”

“ee..evet?”

“peki gerçekten yazmayı bıraktın mı? yoksa gizli gizli yazdın mı? doğruyu söyle tsigalko inan kızmayacağım..ama doğruyu istiyorum..olur mu?”

Şaşırmıştım bu soruya biraz ama bozuntuya vermedim..bana hala ve haaaala güvenmekte zorlanması, zoruma gitmeye başlamıştı..yüzümü toplu tutmaya çalışarak cevap verdim,

“bıraktım ebru?..yazmamı istemiyordun, yazma dedin..ben de tamam yazmayacağım dedim ve yazmadım..tek bir cümle bile yazmadım o günden sonra..niye sordun ki böyle bir şey..”

“peki..sen öyle diyorsan öyledir ;) sana güvendiğimi biliyorsun..artık hediyeni açabilirsin”