bir torbacı masalı

günler geçip gidiyordu, sarılacak tek insan kahpemdi. günden güne onu daha çok seviyordum, saçlarını aslı gibi küt kestirmişti. daha sonra hoşlanmadığımı anladığımda 3 numaraya kestirdi saçları sırf beni memnun etmek için. hoş olmuştu. hatta müthişti, masumiyeti züt gibi ortadaydı.

bilmiyorum,her zaman onu benim yarattığımı söyler. estağfurullah çekerim. güzel kadın.ona oturup kafamdaki herşeyi anlatınca rahatlıyorum. yeni bir telefon mu çıkıyor ? onu satınalmanın gereksizliğinden bahsediyorum. televizyonda bir program mı çıkıyor ?saydırıyorum da saydırıyorum.

kahvaltıdan sonra layıkıyla olsun diye kahve içer her sabah.hep kahveye sigaraya altlık olsun diye yerdi yemeği. bunca şey yaşamamıza rağmen tribe girip kilo almamıştı.ben değişmiştim cidden. saç sakal giyim kilo.her gün değişiyordum. fransız seri katiller gibiydim.

şöyle bir düşündüm kim kaldı diye. daha kimle yaşatırım bu ot satma eylemini diye düşündüm. kafenin sahibi yine düzenli olarak yatırıyordu paramı. yaşanan şeylerden sonra zam yapmıştı bin aklınca. geçinip gidiyorduk ama içimdeki küçük bine, dalga lazım mı diye bağıran züt oğlanına söz geçiremiyordum.

kerem dedim .

büyük huur çocuğu.

gittim yanına, uzun zamandır mahalleye gitmemiştim. babam kahvede yoktu, inme mi inmiş ne olduysa. bilmiyorum tam. keremin evine gittim. anlattım durumu. devam edelim abi dedi. bende yeni şeyler de var. kimya okuyan bir elemanla tanışmış.bir günde bir tablet lsd ayarlar dedi. peki dedim. maryjane denen gavur nanesinden de ayarlamıştı kerem.

tamam lan dedim devam ediyoruz.