bir insanın en dipten zirveye yükselmesi

artık okuldan çıkınca hemen eve koşuyor üstümü değişiyor kafeye gidiyordum. gece 12 ye kadar çalışıyordum, sabahları patron açtığı için kafeyi, geceden kafeyi süpürüyor, masaların tozunu alıyordum. sabah temiz kafeyi açıyordu patron temizlikle uğraşmıyordu. çalıştığım süre boyunca sigarayı patrondan otlanıyordum. patron da müşterilerden sigara isteme, içmek istediğinde al benimkinden yak diyordu.

ama kafede bir şeyler ekgibti beyler. gelen müşteriler hep farklıydı. ben hep aynı müşterileri nasıl bağlarım diye düşündüm. sonra kendi kafama göre her gelen müşteriye sürekli çay ikram etmeye başladım. bedava çay veriyordum. öyle bir bardak falan da değil. adam yeter amk içimde çay ağacı çıktı rizeliler halay çekiyor diyene kadar basıyordum çayı. soğuk ramazan akşamları, iftardan sonra müşterilerin çok hoşuna gitti bu. sonra patronda dedi ki aferin lan benim aklıma gelmemişti bu. sırf sınırsız çay için gelenler oluyordu.

gece kafeyi temizledikten sonra 1 gibi evde oluyordum. herkes uyuyor oluyordu ama annem hep camdan bakarak beni bekliyordu. ben gelince gidip yatıyordu. ferhatla görüşemez olmuştum. günler böyle geçiyordu. bir yandan dileği düşünüyordum. ilk haftalığımı alınca a4 kağıda mektup yazıp hediyeler alsam beni affeder mi diyordum.diğer yandan evde aç yattığımız günler olduğu için annemle babamın o paraya daha çok ihtiyacı olduğunu düşünüyordum. bu ikilemlerde gidip gelirken ilk haftam dolmuştu.

o gün daha bir canla başla çalıştım. ellerim sürekli çay bardağı yıkamaktan çatlamıştı amk. patron gördü ellerimi, lan ellerini gibmişin salak herif doktora zütürcem seni dedi. yok abi geçer dedim. yok olmaz dedi. en sonunda kafeyi kapattık, hemen temizliğe giriştim. temizlik bitti patron 2 çay kap gel dedi.

çayları aldım geldim, hiç unutmam mirkelam dan hatıralar çalıyor hafiften. geçip giden hu huuu zamanları hu huu bir yerlerde bulsam.

http://www.youtube.com/watch?v=MARfCZOAJ4c

patron dedi ki senin haftalığın 10 milyon lira al bu parayı dedi. ben büyük bir hayal kırıklığı yaşıyorum beyler. en azından 20 milyon lira alırım diye umut ediyordum çünkü. o parayı da almış böyle yuvarlamış iyice incecik yapmış amk. parayı alırken içimden dedim ki, al da zütüne sok demenin başka bir şekli heralde amk. birde özene bezene sarmalamış falan, bir şey diyemedim teşekkür falan ettim, aldım attım parayı cebime.

sonra beni özel hastaneye zütürdü gecenin bir yarısı. o zamanlar her hastanede tedavi olma şansınız yok. patron dedi ki arkadaşın elleri çok kötü muayene ettircektik dedi. kadın aldı kimliğimi yazdı çizdi 22 milyon falan gibi bir rakam söyledi. bende direk çüşşş çek ap mı yapıyorsunuz dedim. patron verdi parayı acildeki doktor 10 saniye baktı bir krem yazdı, elin suya değmeyecek eldiven kullan dedi, gönderdi. egzamaymış meğersem o çatlaklar. hastaneye zütürmese hep yayılacakmış beyler o yaralar.

nöbetçi eczaneden kremimi de aldı, ben diyorum ki içimden şu parayı bana versen daha büyük hayır işlerdin amk. neyse bıraktı beni evime. girdim eve annem camda bekliyor. seslendim anneme. babamı uyandır dedim. neden dedi. para vercem dedim. annemde dedi ki o parayı sen bana ver, ben veririm dedi. bende yok yeaa ben verecem falan ergen atarı yapıyorum, annem dedi ki oğlum bir insanın para kazanamayıp oğlunun kazandığı parayı alması çok zordur. bırak onu ben vereyim dedi, vay amk doğru lan dedim. çıkardım parayı açtım lan 10 milyonun içinden bir 10 milyon daha çıktı. onu açtım bir tane daha çıktı. aça aça 60 milyon para çıktı beyler cebimden.

anneme verdim 10 milyonu söyledim böyle böyle diye. ertesi gün gittim kafeye, abi dedim sen 10 milyon demiştin verdiğin para 60 milyon çıktı. al şu 50 yi dedim. o da bana dedi ki senin haftalığın 60 milyon, ben sadece az verdiğimi görünce ne tepki vereceğini merak ettim dedi. beyler var ya dünyalar benim oldu amk. sarıldım falan patrona.