bir insanın en dipten zirveye yükselmesi

dilek artık benim için imkansızlaşıyordu. fazla da kafama takmamaya çalışıyordum. ferhat bir iki kez kafeye gelmişti, uzun süredir görüşmüyorduk. artık arkadaşım yoktu. lisede sıra arkadaşım dışında konuştuğum arkadaşım yok denecek kadar azdı. babamın durumu aynıydı. annem ve ben çalışmaya devam ediyorduk. abim üniversiteye hazırlanmaya devam ediyordu.

beyler birde bu dönemlerde en çok zoruma giden şeylerden birisi abimin tavırları olmuştur. biz evde yiyecek ekmeği zor buluyoruz adam dershaneye gidiyor özel ders alıyor üniversiteyi kazanamıyor. 3 kez girdi adam sınava en sonunda açık öğretim kazandı. o derece yani. bu süreç içinde öğrenci evine falan çıktı. annem tüm parasını ona veriyordu. arada bir anneannem anneme para veriyordu. bir kaç kez teyzelerimin de anneme para verdiğini gördüm. eniştem birikmiş bina aidatlarımızı kapatmıştı. ama benim karaktersiz abim bunları hiç göremedi. zaten şimdi de görüşmüyoruz, birbirimizin yüzüne bakmıyoruz amk. neyse ona da geleceğim.