bir insanın en dipten zirveye yükselmesi

neyse 2 gün oldu burcudan haber yok. 3 gün oldu burcudan haber yok. 4-5 amk kafayı yiyecem. dedim her şey bitti tabi salak herif. 1 haftayı geçti dayanamadım aradım. meğer ben sövdükçe yumuşayan bana karşı nazikleşen yeliz bunu aramış amk o gün. bunun hemen ardından yeliz, burcunun numarasını benden almış o gün, uzak dur ondan falan demiş. beni hamile bıraktı çocuk bekliyoruz falan vurmuş yalanın dibine. anlattım bende olanları burcuya. ikna ettim, zar zor tekrardan başladık. bundan sonra hiç hata yapmayacaktım beyler. böyle bir lüksüm yoktu.

çok acaip bir histi beyler. annemi aradım çığlık çığlığa kadın. nasıl seviniyor. benim içimde burcu var keşke arayabilsem falan diyorum. üniversiteye döndük, üniversitenin sitesinden falan bizim haberlerimiz veriliyor. herkes tebrik ediyor. üniversite gazetesinden geldiler, ropörtaj falan yaptılar. rektör çağırdı bizi. gittik dekan da orada. dediki tebrikler, var mı sizin için yapabileceğim bir şey. yok dedik hocam saolun. dekan da dedi ki sayın rektörüm arkadaşları ödüllendirelim, otobüsle gitmişler masraf olmasın falan diye dedi. rektör de normalde alacağımızdan daha fazla para ödettirdi bize. fakültede her dersten geçtim, yalnız tek kalacağım ders dekanımızın dersiydi. muhtemelen beni geçirdi beyler.