+1
Konuşucaz sanıyorlardı,tek yaptığım ilk çocuğa bi kafa atmaktı
Şansım yaver gitmişti..
Diğer çocuk.. O kadar kolay değildi. Dışardan gözüktüğü gibi değildi, daha güçlü çıkmıştı.
Ama bir o kadar şaşkındılar, nolduğunu anlamamışlardı. Tek yaptığım kör etmek istercesine
vurmaktı gözlerine. Tutamıyordum kendimi, ama darbe almaya başlamıştım bende.O çocukta tamamdı.
Kalmamıştı mecali.
2 çocuk veyselde,2 çocuk perte çıkmıştı,4 çocuk bendeydi.
Aslında çok bir şansım kalmamıştı artık,ya sırtımı duvara yaslayıp öyle kapışıcaktım
ya da sokak rajonuna uyucaktım. Tuttum birini,tek yaptığım vurmaktı, yere yatırana dek.
Darbeleri hissetmiyordum, adrenalin denilen şeyin gözünü seviyim.
