hocamın sevgilisiyle olan münasebetim

ceren "eee" dedi. okuluda kazandın artık. uğramazsın buraya. unutursun bizi." ben direk "seni mi? hocayı mı?" dedim. artık niyetimi belli etmem lazımdı. kafada giberler kafası olmuştu zaten diğer dingilleri uyutana kadar. ceren güldü yine. her gülüşü ayrı ciksiydi bu hatunun. "öyle bir fark mı var?" dedi. gözlerinin içi parlıyordu. artık aylardır o ciksi bakışlarının karşılığını duymak istiyordu sanki. "yok mu sence?" dedim. anlamamazlıktan geldi. biraz sessizlik oldu. "var mı?" dedi. "tahmin ettiğinden de uçurum" cümlesini kurarken ayaklarım zangır zangır titremeye başladı. ani bir ters tepme olursa karaktersiz bir adam vardı yarın herkesin gözünde. bunun hala bilincindeydim. bunu bir kenara bırakamıyordum bir türlü. direk biraya gitti elim. "nedir o uçurum" dedi ceren.. gözlerinin içi hala parlıyor, hala dolgun dudaklarındaki tebessüm sürüyordu.