2004 ten bugüne hikayem

Ama hala yaseminle aramız aynı. Gittik kedilerin oraya yedik, içtik, sağlam dağıttık. Nazlıdan sonra oraya ilk defa gitmiştim, çünkü bir önceki yaz istanbuldaydım ya devamlı tak varmış gibi. Arada gözüm nazlıların bahçeye takılıyordu, elimdeki kadehi oraya kaldırıp şerefe yapıyordum, istemsizce. Çarşamba şehre döndük tekrar ama yasemin belli artık zor tutuyordu kendini. 14 temmuz Cumartesi. Sabah konuştuk, öğlen bir daha aradı bu. Başladı konuşmaya. Bu konuşmamız dedi, son konuşmamız. Bundan sonra ben yokum.dur yapma etme demedim sadece neden dedim. Standart cevaplar, sen bizim için hiç birşey yapmıyorsun, işe bile tahammül edemedin, sınavlardan sonra birşeyler yaparsın diye bekledim ama sen arkadaşlarınla tatile gittin (sanki sınavın üstünden 3-5 ay geçmiş, ulan bir hafta oldu sınav biteli, nasaya kadrolu astronot mu olacağım bir haftada). Ama bombayı sona saklamış. Beyler bugüne kadar gerçekten kötü şeyler duydum ama yasemnden bu duydujklarım ilk üçe girer. Bana dedi ki; biz seninle evlensek, çocuğumuz olsa ve sen iş yerinde sıkıntı yaşayıp işsiz kalsan ben senin pazarda limon be satıp bize bakacağına inanmıyorum. Resmen dondum amk. Evlenme planı kurduğum kız bana neler söylüyordu. Ben bunları duydum zaten tamam dedim amk. Ne diyeyim ki bu lafların üstüne. Belki bunları söylemese biraz ikna için uğraşırdım belki ama bunları duyduktan sonra sadece bak iyi düşün hemen karar verme, braz ara verelim düşün taşın dedim. Tamam dedi ama bir şey değişeceğini sanmıyorum. Tamam dedim kapattım telefonu.