incinin en ciddi hikayesi

“20 nisan 1982
seviyorum şiir yazmayı, güzelde yazıyorum hem ama bak deli diyorlar bana günlükçük.bu bölmeye baktıkça anaokulum geliyor aklıma, orada geçirdiğim 3 yıl, yine böyle bir bölmem vardı, canım annem mutsuzdu o zamanlar, yatılı bir anaokuluna göndermişti beni.her çocuğun bölmesi vardı, beyaz önlüklüler dolaşırdı koridorlarda. diğer çocuklarla bir araya gelemezdik pek, arada bahçeye çıkarırlardı bizi oynardık hepsi buydu. yerden yüksek oynardık, saklambaç oynardık, büyüktü bahçe ama dedim ya çok zaman geçiremezdik beraber. alırlardı tekrardan bölmelerimize. çok net hatırlayamıyorum o 3 yılı, küçük olduğumdandır belki de.anımsamaya çalıştıkça çok kısa geliyor bana o 3 yıl.tek hatırlayabildiğim küçük bölmem ve bahçedeki oyunlar.