nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1ahh5a

Ayşenle, ilk konuşmalarımızın üzerinden, neredeyse iki hafta geçmiş, artık mayıs ayına gelmiştik..

Okulda konuşmuyoruz malum (konuşamıyoruz)..o, artık, benim ebruyu, onunla buluşmam ve konuşabilmem için engel olarak gördüğümü düşünüyor..arada, ateşini harlatmak için kaçamak bakışlar atıyorum..çaktırmadan gülümsüyor..gülümsüyorum..

Ah ebru..seni, farkında olmadan böyle bir duruma düşürdüğüm için o kadar üzgünüm ki..sadece o kahpenin gözünde bile olsa, yine de

“istenmeyen, engel kadın” olarak görülmen içimi parçalıyor..senin üzerinde, o kaltağın zütünün kalkmasına izin veriyorum..ama sadece kısa bir süre için..çok kısa bir süre..

Artık, bir şekilde buluşmak, yüz yüze konuşmak zorundaydım ayşenle..bunun için bir fikrim vardı ve kendisinin de itiraz edeceğini sanmıyordum. Son bir iki konuşmamızda, konuşmanın boyutları ve nitelikleri epey değişmiş, yer yer edepsizlikler baş göstermişti (:

Sözde, ikimiz de yanıyoruz..

O, zaten daha önce birkaç kez, dışarıda bir yerlerde buluşmak istediğini yazmıştı, ama ben, yazılı bir delil bırakmamak adına her seferinde geri çevirmiştim..

Şimdi ise,benden gelecek olan bu buluşma teklifini ve teklifin detaylarını da yazısız olarak aktarmam gerekiyordu..ebrunun etrafta olmadığı bir, iki dakika bana yeter de artardı..bir süre de böyle bir zaman aralığını kovaladım..ebrudan ayrı kalmak zordu..eski günlerden de bildiğiniz üzere, ebru çok iyi adam markajı yapar (: ..bu espriyi de daha önce yapmıştım galiba ama neyse..

Nihayet, gizli yazışmalarımızın başlamasından iki hafta kadar sonra, öyle bir aralığı bulabildim..

Sınıfta, gidip yan tarafındaki sıraya oturdum..sanki kendi kendime mırıldanırmış gibi konuştum..

“artık yüz yüze buluşmamız lazım bence”

“nihayet” dedi. Göz ucuyla baktım..yeşil gözleri parıldıyor, gülüşü, beyaz yanaklarının hafifçe kızarmasına neden oluyordu..