aşklarım piçliğim monte kristo hayatım

nickimden de anlaşılacagı üzere fakir 1 aileden geliyorum. cocuklugum yoklukla geçti. zor , çok zor günlerdi. en büyük çocugum. babam kapıcıydı. annem bi ara gündeliğe gitmeye baslamıştı ama genel olarak ev hanımı diyebiliriz. ilkokul ve ortaokul yıllarım pek parlak geçmemişti. derslerim o kadar da iyi değildi. kardeşlerimle yaşlarımız birbirine yakındı. beraber gider gelirdik okula. annem babam okumamızı cok önemserdi. o zamanlar ben de para kazanayım, çalışayım vs diyor ,onları anlamıyordum. şimdi anlıyorum. ama hayatın anlamı dogru şeyi dogru zamanda yapmaktır. artık hiç 1 anlamı yok. neyse. arkadaşlarımı hatırlıyorum. iyi cocuklardı. hepsinin maddi durumları bizi katlardı. ama hiç ezmediler beni. daha o zamandan adam gibi adam oldukları belliydi. öyle beleşçi, yalaka bi çocuk da degildim. kendi işimde gücümdeydim kimseye karışmazdım.ve kimsenin de bana karışmamasını umardım...