0
işte ben o portreye cuk diye oturan insanı buldum. Anlatamam size yani oydu çizdiğim aslında doğduğumdan beri tanıdığım insan. Ve tanıdıkça aşık olmadım sadece şok oldum. Artık aklımda bir portre yoktu o vardı sadece benim için doğru olan. Kısaca o gitse bile ondan sonra gelecek herkes ona benzediği için gelicekti hayatıma sırf sıgara içişi benziyo diye hayranlıkla izlediğim kızlar oldu o gittikten sonra. Hepiniz bilirsiniz bu duyguları yada biliceksiniz çünkü herkes için öyle bir kız var eminim. Ve benim için o kızı bulmak hayatımdaki ilk normallik göstergesiydi. Mutluydum herkes gibiydim artık sevicektim koruycaktım amacım vardı ve yine gariptir bunların hepsi onu ilk gördüğüm anda geçti aklımdan belki bana bakmıycaktı bile ...
