+1
O gece acısını biraz hafifletmek için onla ilgilendim bir süre hastanede
ardından vedalaştım. Hastanede neden olduğumu sormayı akıl etmemişti, iyi olmuştu bi bakıma.
Yalan söylemeyi sevmem çocuk.
Gürkan'ın kendine gelmesini bekledim sabaha kadar fakat uyutmuşlardı acı çekmesin diye
Sabah ezanından bir süre sonra çıkmıştım hastaneden beyoğluna gitmiştim dolanıyordum öyle
Kendine bile katlanamayan bir adam bunca olayı nasıl çözecekti ?
Ama yoluna girecekti her şey. Hastanede boşuna karşıma çıkmamıştı O.
Annem. Annem. Ağlamamalıydı artık.
Konuşuyordu sokaklar, mutlu olmuycaksın..
Bozmayın ulan fiyakalı kafamı, zaten çok durmuycak damarlarımda
O gece eski günlere dönmüştüm, ama bırakıcaktım çocuk, söz. Bir kerelik.
Sabah bi türk kahvesi içip otobüse atlamıştım, hiç bilmediğim nereye gittiğini.
Bakmamıştım, atlayıp otobüse insanları izlemeyi severdim.
Ah yurdum insanı.
Otobüse binmesi bile dert olan insanlarım.
Ama seviyordum sizi.
