sozluk formati

eve girdiğimde yine aynı şeyler oluyor. seda yemek hazırlıyor ben vücuduna bakıyorum. Okuldan atılsam da korktuğumu hissetmiyorum.

akşama doğru babam geliyor. Bu sefer anlıyorum ciddi anlamda korkuyormuşum. Ama daha kötüsü oluyor. müdür olanları babama anlatmış. Bunu hiç hesaba katmamıştım. Babam eve girince gerçek anlamda terör estiriyor. Bana küfredip duruyor. Ardından banyoya gir diyor. huur çocuğu evimizin dıbına koymadığı yetmezmiş gibi bir de üste çıkıyor diye düşünüyorum. Fakat bir gerçek var ki benim yaptığımın da onun yaptıklarından aşağı kalır yanı yok. Banyoya girip üzerimi çıkartmamı istiyor. çırılçıplak kalıyorum. Ortaokulda bu şekilde dayak yediğini söyleyen arkadaşlarım vardı. inanmazdım. Meğer gerçekmiş diyorum. babam kemerini pantolonundan çıkartıyor. Anadan üryan bedenime vurmaya başlıyor. Öyle yavaş falan da değil, bildiğiniz kafire vurur gibi. Acıtmıyor diyen varsa veya filmlerde bu şekilde vurulduğunda ağlamayan kişilere inanan varsa unutsunlar. Böyle bir acı tarif edilemez. Hele ki 17 lik sıska bir beden söz konusuysa acı iki katına çıkar. ilk vurduğu anda basıyorum çığlığı. Aynı anda gözlerim dolu dolu oluyor. her vuruşunda gözyaşlarım düşüyor. Giderek sertleşiyor darbeleri. Bir süre sonra alışıyorum bu yüzden bağırmıyorum. Ama darbeler etkisini hafiften yitirse de sırtımın sızlanmalarını durduramıyorum. Hüngür hüngür ağlıyorum. Seda üzülüyor mu bilmiyorum. Hiçbir şey hissetmiyorum. Aslında ağlamalarım sadece darbeler yüzünden değil. tanrı’ya ağlıyorum. Beni bilmem kaçıncı kez yüzüstü bırakmasına. Şeytan deseniz çıkarcı. Şu anda babamla arkadaş olmuş durumda. Babam vurmayı kesip içeri gittiğinde doğrultamıyorum bedenimi. Odama gidip yüzüstü yatıyorum yatağa. Bir yandan da ağlıyorum. Sırtım yaptıklarımın bedelini ödüyor. Acının verdiği sızlanmalara rağmen bedenimin bitkinliğiyle uykuya dalıyorum.