-2
sıçmığa yakın bir başlık oldu, farkındayım, ancak daha iyisini bulamadım. gofret beyin miyim lan ben?
zannederim ki tc sınırları içerisinde 80ler ve öncesinde büyümüş, okula gitmiş hemen hemen herkeste benzer bir duygu vardır: türkiye 67 ilden oluşur ve sonuncusu `zonduldak’tır. (bir de zz top adlı müzik grubu, “erhangi alfabetik bir listelemede en sonda ep biz olalım be ya” diyerekten o ismi almıştır. bu konuda atatürk’ün bir sözü vardı ama unuttum).
01 adana, 06 ankara, 10 balıkesir (baba ocağı), 14 bolu (arkadaşın memleketiydi, oradan kalma), 31 hatay (hehehe), 34 istanbul, 35 izmir, 67 zonguldak; bunlar genelde ezberlediğimiz numaralardı, yolda yeni numara görünce merak eder, hatta epeydir görmediğimiz numaraları görünce sevinirdik.
sonra bu güzide ülkede tansu çiller + esat kıratlıoğlu’nun saçları koalisyonu iktidara geldi, ama nasıl geldi (hıncal gibi bağladım.. 67 mj 384, bayım, trafik kurallarını hiçe sayarak yaptığınız dönüşü görmedik sanmayın.. bayım, şapkanız düştü (bu da 1950lerde çevrilmiş holywood filmine trt dublajı))
bacınız sizi il yapsın mı sloganıyla yola çıkmış, daha önce adını duymadığımız yerleri il yapmıştır bu koalisyon. (ilçeler bu potansiyeli görüp atak bir marketing kampanyasıyla il olmayı hedeflemiş, gereğinde saçmalamışlardır. manavgat’a tatile gittiğimizde “manavgat artık il olmayı haketmiştir” temalı bir afiş görmüştük)
il olmayı talep eden iller gözümüze nankör, arsız birimler gibi gelmişse de, gelecek olan ödenek ve imkanlar esasında pek de haksız sayılamayacaklarını düşündürtmüştür (tabii ki gelecek para, ne sandınız? kaymakam, vali olacak, maaşı artacak, daha çok para harcayak, bakkal çakkal rahat edecek… işte böyle. göd oldu, cevab veremedi)
eskiden bağlı oldukları merkez ilin, ayrılık sürecinde nasıl tepki verdiğini de merak etmişizdir hep. mesela konya valisi, osmanlı-germiyanoğulları ilişkisinden esinlenip kızını aksaray kaymakdıbının oğluyla evlendirerek aksaray’ın il olmasını durdurmaya kalkışmış mıdır?
al mesela bayburt. abicim, her ne kadar 1989’da il olmuş olsalar da, bayburtlular alınmasın ama bayburt diye il mi olur ya? lütfen “marco polo buradan geçmiştir” argümanını kullanıp komik olmayın, hele hele “adamın kitabının adı ‘il milione’, yani italyanca’da ‘il olalım’ demek” derseniz bozuşuruz. bayburt valisi ne demek ya? otur gümüşhaneyle efendi efendi geçin… yok, illa il olucam vali maaşıyla coşucam.
ya aksaray? “tahıl ambarı konya zaten aşırı büyüktü… hatta isviçreliler “hühaha konya sizden büyük ulan” diyen türkler’den yaka silkmişti… konya’ın alışı kuvvetlidir, daha 3-4 il çıkartır” argümanlarıyla savunmayınız bu adamları. 1989 yılının yazında tatile giderken arabamız burada arıza yapmış, zorunlu olarak bir gece geçirmiştik (accidental tourist olmuştuk william hurt kimin). oto sanayide yediğim sulu yemeği hiçbiryerde yemedim başka, ayrıca kel kafalı çocuklarla toprak sahada maç yaptım, deli gibi oynuyorlardı… ancak bunlar il olmaya yeter miydi? bunlar, ve nasreddin hoca’nın memleketinin burası olması, yeterli argümanlar mıydı? efendim? nasreddin hoca akşehirli mi? bir argüman, ancak bu kadar hızlı çürüyebilir. (edit: aksaray'ın konya'dan değil niğde'den ayrıldığını unuttuğumuzdan dolayı bu espriler güme gidiyor. hala bu bölünmenin etkisinde, yasta olup beni uyaran hassas niğde'lilere teşekkür ediyorum).
aksaray’a duble gıcık olmuştuk; güzel güzel alfabetik giderken 68’e gelince, insan zo’dan sonra gelebilek bir şehir bekliyorken –örneğin
66 yozgat
67 zonguldak
68 zorro
69 zürih
70 zz tokat
sen gel, 68’de tekrar a harfine dön!
uzun lafın kısası, 67’den sonraki illerde mutlaka bunu “hak edenler” çoğunluktadır, il olmak iyidir, lütfü de iyidir, ancak aradan 2 nesil geçmesi gerekiyor ki herkes yeni illeri kabullensin, bir barış ortamı sağlansın, her şey normalleşsin…
