0
arapça cin, eski yunanca daimon. eski yunancadaki kullanılan şekliyle daimon sözcüğü, putperestlerin taptıkları tanrılar için kullanılırdı. buna göre “demon” (daimon) sözcüğü “tanrı” anldıbına gelir. kitabı mukaddes cinleri “günah işlemiş melekler” olarak, şeytan'ın “melekleri” olarak adlandırır. bununla, onların şeytan'ın yönetimi altına girdiklerini anlatır. hıristiyanlık'a göre şeytan'ın isyanından sonra bazı melekler, nuh tufanı öncesinde, gökteki görevlerini bırakarak yeryüzüne geldiler. onlar bunu, şeytan'ı desteklemek amacıyla yapmadılarsa da sonunda onun tarafına geçmiş oldular. bunlar erkek şeklinde maddeleşerek kadınlarla yaşamaya başladılar. tufan esnasında, boğulmadılar, maddeleşmiş bedenlerini ruha çevirerek göğe döndüler ve alçaltılmış bir durumda bırakıldılar. artık maddeleşemeseler de hâlâ insanlara cinsel yönden yaklaşmaya devam ederler. ayrıca bunu sadece erkek olarak değil aynı zamanda kadın şeklinde de yapmaya çalışırlar.
hristiyanlık dinine göre bir cin, hatta birçok cin bir kişinin içine girebilir. bu cinler içine girdikleri kişinin içinden çıkarılabilirler; hıristiyanlık'ta cin çıkarma olgusu mevcuttur.
cinlerin faaliyetleri hristiyanlığa göre üç ana grupta özetlenebilir; insanlara cinsel yaklaşımları (ciks), sahte tapınmayı desteklemeleri (dinsel) ve insanlara eziyet etmeleri (sadizm-şiddet). kutsal metin insanları falcılık, büyücülük, ruh çağırma, sihirbazlık, ölülerden medet umarak onlara yaklaşmak gibi cinlerle ilgili faaliyetlere karışmak konusunda uyarır. cinlerin üstün yetenekleriyle insanların beyinlerini etkileme güçleri olduğuna inanılır. cinlerin rüyaları kendi mesajlarını vermek amacıyla kullanabileceğine inanılır.
hıristiyanlık inancında cinler kudretli varlıklardır, insanları aldatırlar ve bazı insanları medyum-aracı olarak kullanırlar. buna göre bu medyumun söyledikleri doğru olabilir, eğer bu cinler medyuma doğruyu söylüyorlarsa. zira, kitabı mukaddes cinlerin iblis (iblis = şeytan) gibi yalan söylediklerini belirtir. ayrıca insanlara zarar verebilirler, bu nedenle kutsal metin onlarla ilgili şeylerden, ruhçuluğun her türünden uzak durulması gerektiğini söyler.
