bir aşk hikayesi daha dinlemek isteyen gelsin

Selin olayı üzerine serhat ta eklenince hayli çekilmez oldu günler. 2 haftadır kapalı olan telefonumu açtım serhata ulaşabilmek için. ne aramalarıma cevap veriyordu ne de mesajlarıma. o'ndanda hiç mesaj yoktu. yine aradığım bir zamanda açtı serhat telefonu.
-alo ?? serhat nasılsın
-kimsin sen. arama beni. deyip kapadı telefonu. alkollüydü. tekrar aradım. açtı
-nerdesin olum yerini söyle.
-gelme amk bini. senide gibeyim aşkıda onuda. gelmeyin lan hiçbiriniz.
- olum yanına geleyim döv beni rahatlayacaksan. öldür lan yapma böyle. nasıl düşünürsün sana yanlış yaptığımı yapacağmı ?
-istemiyorum dedim kapat ulan arama bir daha.
derken tren yolu civarnda olduğunu anlamama yardımcı olan tren seslerini duydum çıktım evden. bizim eve en yakın tren yolu başlangıcından girdim yola. kendime sövdüm. kadere sövdüm. serhata sövdüm. 1 saat kadar yürüdüm yok oğlu yok. aklıma aramak geldi telefonunun sesini duyardım belki. onun evinin civarlarına doğru arayarak yürümeye devam ettim. üst geçite geldiğimde duvarn köşesine pusmuş ağlayan serhatı gördüm yanına gidip oturdum direk. konusmadım. şişeden bir yudum alıp yere koyuyor çok geçmeden tekrar içiyordu. o bıraktığında ben alıyordum ben bıraktığımda o. şarabın tadını öğrenmiş oldum. ilk kez içtiğim için kısa sürede çarptı. ama durmadım o içtikçe ben de içtim. ne kadar içtik bilmiyorum. sızdığını fark ettiğimde kalkacak halim kalksamda ayakta duracak halim yoktu. montumu çıkarıp üzerimize çektim. uyumuşum. birisinin şş oop kalkın lan. diyerek ayağıyla dürttüğünü hissettiğimde gözlerimi açtım. sabaha yakın. vay amk evdekiler meraktan çatlamıştır. serhatta uyandı mal gibi bir bana bir karşımızdakilere baktı geri kapattı gözlerini. para istedi tinerci olduğunu düşündüğüm velet. cüzdanımı evde unuttuğumu söyledim harbiden almamıştım. telefonunu ver o zaman dedi elindeki bıçağı sallayarak. yok telefonum dedim cebime baktı telefonu gördü. verirdim normalde olsa bulaşmamak için. ama selin ? ya mesaj atarsa ulan ya ararsa ? nasıl ulaşacak bana.
-vermem. dememle suratıma okkalı bir yumruk indirdi. bu defa bağırarak
- ver ulan telefonu deşerim yoksa.
-vermem. bir tane daha. serhatın gözlerini açtığını fark ettim. kalkıp gibmek istedim binleri ama durdum. ne yapacağını merak ettim serhatın. kardeşim göz yumacakmıydı ? yoksa kalkıp gibecekmiydik birlikte amk tinercilerini.
-olum manyakmısın lan canından mı olacan telefon için.
-gibtir git lan vermiyorum telefon falan.
bıçağı tuttuğu elini geriye doğru zütürünce kalktı serhat yerinden hışımla salladı yumruğunu elinde bıçak olan tinerciye. bende doğrulup ötekine doğru hamle yaptım çok geçmeden serhatın kopardığı nara kilitledi tüm bedenimi. derinden bir ahhhh. vardı kardeşimin dilinde. kavgayı bırakıp döndüğümde serhat acılar içinde kıvranıyor tinerciler ise kaçıyorlardı..