seni unutamadım

neredeyse 6 sene geçti o yaz gecesi bir melekmişcesine süzülerek karşıma çıkışının üzerinden. Beyaz eteğin
esen hafif meltemle birlik dalgalanmıştı hatırlamazsın. Simsiyah kirpiklerinin arasında öyle güzel
bakıyordun ki minicik dudaklarından çıkan 'merhaba' yı duymamıştım bile.

aşık olunur mu bu hayatta diye sormuştum yanımdaki arkadaşıma seni görmeden sadece bir kaç saniye önce. ve
belki de onun etkisiyle vuruldum o anda.

aşk: beyazlar içinde süzülerek gelen bu güzellik olsa gerek.

o an daldığım deli sevdada boğulup gideceğimi nereden bilirdim? arien, ceylan gözlüm.

minicik ellerini tutabilmek için nasılda kıvranmıştım hatırlar mısın? ya dudağına dudağımın ilk değişiyle
soluğumun kesildiğini? ellerim sana dokunurken nasılda zangır zangır titrerdi be güzelim..

hayatımda bağlanmaktan korkan beni evlenmeye hazırlayabilecek o güzel günlerimize ne oldu hiç öğrenemedim.
bir anda çekip gidişini, ellerinle kalbimi bir çırpıda ezip gidişini hiç mi hiç anlayamadım. hatırlar mısın
bilmem, tartışmalardan birinin sonunda bana bir şarkının sözlerini yazıp vermiştin;

Kim Bilir Sen,
Benim Halimde.
Sakinliğimde Ne Buldun..
Bense Yoruldum,
Kendi Kendime Sokuldum.
Uyuya Kaldım,
Aklımın iplerini Saldım.
O Giderken,
Bir An Durup Peşinden Baktım.
Ne dersin?
Umarım Beni Affedersin..
Ne Dersin?
Belkide Terkedip Gidersin,
gider misin?

şimdi ayrılığımızın üzerinden geçen 5nci senenin sonunda bende sana bir başka şarkı sözü ile karşılık vereyim;

Kim olacak bundan sonra
uyandığımda soğuk yatağımda
kim dinleyecek kalbimi
bakacak hep yüzüme
güzelmişim gibi sanki
kim tutacak son anda
bedenimi havada
düşen uçurumlarda
ben tutarken nefesimi
ağzından aldığım
ağzımda sakladığım
uçup gitmesin diye

voronerenya an arien..

hala kalbimin tek sahibisin, yazık.