övgülerden ve beğenilerden sıkılmak

beni bilen bilir
(bkz: yaratılmışların en yakışıklısı olmak)
bunu inkar etmiyorum
bu denli benzersiz bir güzelliğe sahip olduğum için yürüdüğüm yol bile bana işkence gibi gelmeye başladı
beni tanımayan kızlar iç geçirerek bakıyor, tanıyan erkekler ise benimle rekabet edemeyecek düzeyde olduklarını artık kabullenmiş olmanın verdiği rahatlık ile bana methiyeler düzüyorlar.
beni tanıyan kızlara değinmek dahi istemiyorum
çünkü benimle yüz yüze tanışmış olan kızlar kendilerini en fazla 2 gün tutabiliyorlar
3. gün telefonuma gelen mesajların rengi değişmeye başlıyor
benim arkadaş gözüyle baktığım kızlardan gelen mavi mesajlar,
bin cilve dolu, meşk kokan pembe mesajlara dönüşüyorlar
bazıları çaresizce telefonda ilan-ı aşk edecek kadar kırmızılaşıyorlar.
sizden bunu anlamanızı beklemiyorum ama bir tahayyül edin.
gerçi onu da edemeyebilirsiniz.
her neyse, artık bu ilgiden ve övgülerden sıkılmaya başladım

bu kadar yakışıklı ve emsalsiz olmayı ben istemedim
gen dizilimimdeki kusursuzluk benim başarım değil

"beni yunan tanrılarına taş çıkaracak kadar güzel vücudum için sevsin" mantığı sizlere,
bir erkeğin maskülen hayatının doruk noktası, erişebileceği son nokta olarak gelebilir.
heyhat, sizin için hayal etmesi bile kasıklarınızdan menileri duhul ettirecek hayal, beni sadece bedenim için seven bir kadının, kişiliğime ettiği hakaretten başka ne olabilir.

işte bu yüzden buradayım. anan zaa xde diyecek kadar seviyesiz olmayı beceremesem de
"system32'yi sil" diyip, küfür yemek, hakaret işitmek için.
çünkü gerçek hayatta o kadar kusursuz ve iyi niyetliyim ki
hiçbir zaman küfür yemiyor, hiç bir zaman hakaret işitmiyorum