0
Günler birbirini kovalarken giderek dahada batıyordum amk. Ailede paranın hemen bitmesinden kıllanmış ne alıyosun olum bu kadar felan sorgu suale tutuyorlardı. Gün geçtikçe pgibolojim bozuluyordu amk. Hele bir kere onların yerine sırf onlar istedi diye tanımadığım bir çocuğa saldırmam. iyice köpek gibi olmuştum onlar için. Dayanamıyordum amk en ufak bir şeyde hoyt poyt diye dövmek için çıkışıyorlardı...
Pgibolojim sinirlerim böyle alt üst olmuşken arkadaşlarım yanımdayken biraz olsun rahatlıyordum. Bir süreliğine unutuyordum her şeyi ama içimde ne volkanlar patlıyordu bu huur çocukları yüzünden...
işte tüm sinirimin çıkma vakti de yaklaşıyordu. O günden sonra tüm hayatım değişti. Korkmamayı öğrendim o günden sonra amk...
