0
Sidelyam geliyor, iyileşecek diyor.
Çocuk hep saçma buldum ben gidişleri.
Ateş'te gidemez.
Hastaneye giriyoruz, alıyorlar hemen.
Onu içeri alıyorlar, tekrar burun kanamam başlıyor.
Düşüyorum, kilometrelerce yerin altına.
Gözümü açtığımda, bi bahçedeyiz, düğünümüzü hayal ettiğimiz o bahçe
Salıncak kurmuşum, sallıyorum, "daha hızlı daha hızlı" diyor.
Meleğim şimdi nerdesin , kime anlam veriyor gülüşlerin ?
Durmamı istiyor, duruyorum.
Elimi tutuyor, "o iyileşecek korkma" diyor, "peki ya sen ?"
Bakıyorum öyle
"Yanına gelemesem bile hissediyorum seni ve senle olan her anımızı" diyor
Gerçekten mi, hissediyor mudur ?
Ona cevap veremiyorum, izliyorum sadece. Bakıyorum, saçlarını kavrıyorum..
Bir anda yere düşüyorum, korkuyor. "Kalk, lütfen"
