0
17 yaşında annemin kanser olduğunu öğrendim, üvey babamsa maddi durumu çok iyi olmayan bi adamdı. ayrıca üvey babam içkide içiyordu, anneme bişey olacak düşüncesiyle çıldırıyordum bazen. ve ikizim, üvey babam annemi dövsede sesini çıkaramayacak tipten bi adamdı. neyse ben 18ime kadar idare ettim, kafaya koydum annemi görmem lazım artık dedim. ama üvey babamın nasıl biri olduğunu sadece ikizimden duyduğum kadarıyla biliyordum, belkide maddi açıdan sıkıntıya girerim, şu olur bu olur deyip beni almaz diyede düşünüyordum. en sonunda ikizime dedim, sen babamın yanına gel ben ankaraya geliyim ve bunu yaparken sakın haber verme kimseye. başta biraz yok mok desede sonradan onada kabul ettirdim.
