dinleyen varsa bende bir hikayemi anlatıyorum

Kızlarla aram çok iyiydi eee mecbur annesi ile babası ayrılınca annede kalanlar bilirler etrafınızda hep kadınlar olur bütün ailenin kadınları sizden çıkmaz nese benimde bu sayede çok kız arkadaşım vardı. bizim kızlara dedim durum böyleyken böyle yürümem lazım bu kıza bunu bana ayarlayın. kızlar ilk kez o zaman uyardılar beni dinlemedim nukleer uzak dur olum ondan başkasını iste bulalım üzer o seni falan yok amk. ille o olacak dedim nur (o zaman ki kankam) la tamam ayarlımde sus dedi tamam dedim amk. ayarla tamam dedim bende. kıza gidip aynen şu cümleyi kurmuş nur ben nükleer'in zütünde ki dona kadar bilirim sorarız geldiğinde bak şu renk çıkacak seni bu şehirde tek mutlu edecek çocuk budur demiş ben kefilim demiş. bende durumu bilmiyorum tabi masaya oturunca ne renk la boxer'in nükleer dedi nur bana verdim rengini kızlar zeynep falan şaşırdı biz de güldük epey neyse. biz o gece mesajlaşmaya başladık güldük epey falan ertesi gün bulaşalım dedi kız tamam dedim ama 3 buçuk 4 gibi olur ancak dedim tamam dedi ulan gün geçmedi dedemin yanında daraldım dede diyorum yok mu fidangör tarafında iş bankaya para yatmıcak mı çekilmicek mi yok diyor nese saat 12 oldu ben onu görürürüm umuduyla bir yemeğe cıkım dede ben dedim dur dedi tapu müdürüyle çıkcaz yemeğe sende geliyorsun dedi hayattım başıma yıkıldı amk.