bakış açınızı değiştirecek bir hikaye

saat gece 3 olmuştu, elimde mithatın telefonu, cevapsız çağrılar anasının dıbına dönmüştü, hepsi son 1 saat öncesine kadardı ama, sanki 1 saat öncesine kadar bütün istanbul ayağa kalkmış mithatı arıyor,son 1 saatten sonrada istanbul,mithatın a.q diyip aramayı kesiyordu,
zaten öyle olmuştu, *
bu arada kendi telefonum aklıma gelmişti, dıbınakoyayım mithatın otoparka girdiğimden beri bakmamıştım lan telefona,10 15 tane cevapsız çağrı, hepsi gamze,
e dıbınakoyimmmmmm, gamze ağzıma sıççaktı,
hemen aradım,
hiç bağırıp konuşmasına izin vermeden,
aşkım, telefonum sessizdeydi, uyuya kalmışım şimdi uyandım falan filan diyip geçiştirdim,
fazla üstelemedi
4 gün sonra istanbula geri dönüyorum, dedi, tamam dedim dön paradan yana bi sıkıntımız yok artık dedim,
yüzünde bi gülümseme oluştuğundan emindim,ama hiç bozuntuya vermedi kendini,
gelelim görüşcez zaten senle pedroefendi '' dedi,iyi geceler dilekleriyle kapattık telefonlarımızı,
reşatın, barlardan birine gelmiştik,
kapıda 5 6 tane araba vardı,
ama aradan bitanesi çok gözüme ilişmişti, hayrola a.q ???

yeşil mercedes ???