1. 1.
    +5 -6
    ah beyler ah. anlatılmaz bir eylem gerçekten...

    sahilde kayalıklara oturmuşuz, birbirimize ramazan-ı şerif'in insanlara kattıklarından, fakirlerin halinden anlamanın öneminden bahsediyoruz. benim elim onun omzundan dolaşıp sağ yanağına ufak dokunuşlar yapmakta, onun eli benim sol baldırımda uhrevi fantezilerde salınıyoruz...

    derken muhabbetin en feyzli kısmında tek bir hareketle kucağıma oturuyor. yüzü benimkinden yukarıda, aşağı doğru ilahi bakış açısıyla bakıyor. gözlerimi kaçırıyorum. bu heyecanı kaldırmaz fani yüreğim. çenemden tutup kafamı kaldırıyor. gözlerimin içine bakıyor. ruhumu görüyor adeta ve yapıştırıyor dudaklarını dudaklarıma...

    sahurda tutsun diye yediği üç tane yumurtanın üçünün de ayrı ayrı tadını alıyorum ilk önce.
    peki o arkadan buram buram gelen zeytin efekti? allahım bayılacağım galiba, bu kadar zevk bana fazla. kafasını tutup ittiriyorum, ayrılıyoruz. gözlerine bakıp 'ağzın gül bahçesi gibi ey kaşlarına kurban olduğum dilber' diyorum. gülümsüyor. kucağımda oturması dolayısıyla dikelmiş erkekliğime sürtünüyor biraz. 'dur ramazan!' diyorum. durmuyor. 'dur oruç!' diyorum. durmuyor. sonunda patlatıyorum iftar topunu iç çamaşırımın yüzeyine...
    ···
   tümünü göster