cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra 2

ayşe'nin gidişi ile tekrar bir boşluğun içine girdim . daha doğrusu boşluklardan boşluklara süreklenir bir hal almıştım . her ne kadar başarılı ilişkilere gıpta edip , bendeki bir tarafı burukluğu bu ilişki biçimine bağlasam da , yıllar sonra gördüm ki aslında bu kırık yanım bu değilmiş . evet ben bir arayış içindeymişim , fakat aradığım bir kadından çok ötesiymiş . insan ciddi anlamda yıllar sonra anlıyor . aslı'nın evlenmesi , ayşe'nin gidişi olsun bunlar bana birşeyler anlatmak için olabilir miydi ? güç bela kurtulup , daha sonra belki çevrem artınca burukluklarım azalır diyerek tekrar girdiğim bu deyim yerindeyse büyücülük falan bunlardan da medet olmadığını göstermek için miydi ? neden bir kadına bu kadar ihtiyaç duyuyordum . sanırım o dönem adına tamamen egoydu . yaptıklarıma baktıkça ciddi anlamda eleştirdiğim mustafa'ya benzemeye başladığım su zütürmez bir gerçekti