kezbana verdiğim akıllara zarar ayar

elleri kolları dolu, belki 50 kilo bavulu. o kadar güzel ki sanki meleğin biri yeryüzüne inmiş. ilk başta yok bu türk kızı değildir falan desem de valizle uğraşırken bile tık tık mesaj yazmasından anladım türk olduğunu. Bense basit bi tipim. Yanına yaklaşmam için en iyi bahaneydi o bavul, o çantalar. Beni farketti. o kadar derin bi bakış attı ki beni umuda boğdu. Ama ben o bakışı tanıyodum. işte eşşek bu eşşek taşır bavulumu bakışıydı bu. Tebessüm ettim yanına doğru yürüdüm eşşekliği kabul edercesine,

+ zorlanıyosun galiba dedim.
- evet gerçekten çok ağır zaten tekeri de bozuldu dedi

merdivenin başındaydık eşşektim ve görevimi yapmalıydım. En azından kızın bakışı bana bunu anlatmaya yetti.

+ istersen yardım edebilirim dedim.
kız içimden tipime söven, yalandan çok cana yakın bi tavırla;

- zahmet olmazsa dedi.

+ ne zahmeti deyip valizi elinden aldım. Merdivenin başından valizi aşşağı yuvarladım valiz paldır küldür indi aşağı kız çığlık atmaya başladı. Bende yüzüne bakıp gururla tebessüm ettim. dönüp arkamı yürürken kız yavrusunu kaybetmiş kedi gibi ciyaklıyordu, o tatlı, sevimli sesiyle.