iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

gelir gelmez elindeki poşetleri bıraktı. alışveriş yapmıştı benim için.

sabun, tuvalet kağıdı, yemek, içecek, su. her şey vardı.

sarılmamak için kendimi zor tuttum. teşekkür ettim.

oturduk.

o bakışı asla unutamam.

bu onu son görüşümdü. bir daha aramayacaktı, cevap vermeyecekti ve gidecekti. bu yüzden gelmişti. son kez bana yardım etmek için gelmişti. tam hasta olduğuu söyleyecektim ki o konuşmaya başladı.

okumak için yurt dışına gideceğini, babasının zorladığını ama istersem kalabileceğini okumayacağını söyledi. uzun uzun anlattı. ağlamıyordu. gözlerinden anladım ne kadar üzgün olduğunu. konu bana gelmedi. kan geldiğini söylemedim.

ne yapacaktım onsuz? hayata bağlayan tek etken, her şeyim gidiyordu.

bir şey söylemeyecek misin dedi

söyleyemedim. kalktım. pencereye gittim. nefes alamıyordum. ağrım artmıştı. boğazıma gelen o tadı yine yuttum. yine geldi yine yuttum, fenalaşıyordum. tükürdüm. kan gelmişti yine. öksürüğümü frenledim. anlamamalıydı.

yanıma geldi. konuşamadım. konuşmak istemiyordum hem, hem de konuşsam öksürüp her yere kan saçabilirdim.

gözlerime bakıyordu cevap bekliyordu.

tuvalete koştum.

öksürdüm bol bol, kanın hepsini boşalttım. musluğu açtım.

çıktım

+neyin var kerem, yalvarırım bir şey söyle. kal de. yalvarırım.
-iyi yerlere geleceksin. gideceksin.
+istemiyorum gitmek. istemiyorum. seni burda böyle yalnız bırakamam!

neden öksürdüğümüde sordu. geçiştirdim. gitmesi gerektiğini söyledim.

ağlayacaktım.

bu sefer son olacaktı. sarıldık. ağladık. birlikte. son kez. son öpüş, son koku, son tat. son.

saçlarında gezdirdim elimi.

-ne güzel şeysin sen. melek gibi.

ağladı. ben ağlamamı kestim. gözyaşlarını sildim.

-seni affediyorum. her şey için. sen de beni affet. ben iyiyim. daha iyi olacağım. sen her gece benimlesin. her sabah seninle uyanacağım ve her gün sana şükredeceğim.

aynen bunları söyledim. ve gitti.

bir daha asla göremeyecektim onu.