iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

evet. ilk etapta evden aldığım bikaç parça yemeği yedim. karnım doymuştu.

sigaramı yaktım.

çektim içime.

kalktım, yürüdüm sahil boyunca. kaybolma riskimde yoktu. nasıl olsa mal mal takılacaktım. sıkılıyordum.

uzandım kumsala. alışkındım. uyuyakalmışım.

uyandığımda gençlerin plajda denize girdiğini görmek hoşuma gitmişti. cıvıl cıvıldı ortalık. yine uzamış sakallarımı sıvazladım.

bira içip denize girip tekrar bira içiyolardı. kızlarla takılıyordu millet. sevişen bile gördüm denizde. cıvıl cıvıldı. hoşuma gitmişti. insanlar mutluydu.

hala mutlu, çatır çatır para yiyen insanlar görmek güzeldi.

bir damla suya, azıcık güneş ışığı insana büyük bir mutluluk verebilir mi? verebilirmiş.

sigaramı yaktım. yüzümde tebessüm vardı.

yalnızlık ne zaman iyi bilir misiniz?

kendinize yetebildiğinizi düşününce iyi. sadece kendinize. çevrenizde onca insan olsa da yalnız öleceksiniz.

diğer tarafa gidip geldiğimden biliyorum. ışık olayı doğru.

ışıklı bir yer öteki taraf. ölünce karanlık yok, aydınlık var.

beynim sinyal veriyordu. sonunda dayanamadım üstümü çıkardım girdim denize. şort vardı altımda sıkıntım yoktu. tenhaydı girdiğim yer. iyiydi. buz gibi su vucudumu açtı. saatlerce yüzdüm. saatlerce.

birazdan öyle bir şey olacaktı ki, bu da allahın ve kaderin bana bir oyunu olacaktı.

berk'le karşılaşacaktım. sahilde içtiğim o küpeli genç.

inanamayacak, hayata daha fazla bağlanacaktım.

tanrının oyunu bitmemişti çünkü.