iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

babama ihtiyaç duydum.

ona ihtiyaç duydum. kendime inanamadım ama ihtiyacım vardı.

çıktım mezarlıktan yürüdüm yine. yürüdümde yürüdüm.

haftada 3 kez iğneye gidecektim hastaneye.

eve girmeye çalıştığımda komşular durdurdular.

nasıl olduğumu sordular. bir ton soru sordular aslında.

iyiyim dedim geçtim.

hepsi acıyordu bana.

yemek getirdiler yine. para vermeye kalkışanlar oldu, almadım.

elden ne gelirdi ki.

kan gelmedi o gün. iyiydim.

sigaramıda rahat rahat içebildim. gece çıktım. kafa dağıtacaktım biraz olsun.

unutuyordum kanser olduğumu.

nasıl oluyorsa, aklımdan çıkıyordu.

ne garip değil mi? ne garipsin be insanoğlu.

garibiz biz.

2 bira içtim. içtiğim her birayı tanrıya ve kendime armağan ettim.

suçtu yaptığım. yanlıştı. ama yaptım.

eve gittiğimde duş aldım.

sabah ezanıyla uyandım kan ter içinde.

namaz kıldım. kendime dua ettim.

ağladım.
ağladım.
ağladım.