cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra 2

görevim gereği işçilerle muhattap olmalı ve özel sorunlarıyla da ilgilenebilmeliyim . burda birbirimizden öte kimsemiz yok , zorlama bir aile gibiyiz . onlar bana 'yenge' adı altında birşeyler soruyorlar , öldü falan diyorum . bu cevabımın akabinde yüzleri düşüyor , nasıl öldüğünü soramıyorlar tabiki . acımı deşelemek istemiyorlar , belki deşelerler ama kanka muhabbetinden uzağız ve arada resmiyet var kısmende olsa .sormalarını engelliyor bu cevabım , zaten bende o yüzden 'öldü' diyorum ya .

ya ne deseydim ? ... biri evlendi , biri beni unuttuğunu söyledi , biri zaten hiç benim bile olmamıştı . işte bunları anlatsam , o zaman binbir soru soracaklar belki de beni yadırgayacaklardı . hiçbir tak bilmedikleri meseleler hakkında uzaktan gazel okuyacaklardı . bu yüzden onların ölmeleri en kolaydı , zaten ölümlerinde yanlarında olmayacaklarıma göre ne farkı vardı . ölüm bir ayrılık biçimiydi ve biz ayrılmıştık . ölmüşlerdi işte benle daha fazla tartışmayın ... gitmediler , onlar öldüler . yalan söylemiş sayılmadım bir bakıma , eğer gerçekleri anlatsaydım şöyle bir diyaloga girme ihtimalimiz vardı

http://www.youtube.com/watch?v=73g3x4pgw3g