cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra 2

planlanan gün biraz geç kalktım , cihan daha merkezi bir bölgeye inmişti . beraber halasına doğru yola çıktık . 1 saat kadar sonra ordaydık . bizim köylere hiç benzemez , aslında köy bile denemez . evin arka cephesi bildiğin bir tepeciğin içinde , evin yanında yaprağı az 2-3 ağaç var . kapı önünde bağlı bir köpek ve boş boş gezinen birkaç tavuk . demir bir kapı , cihan kapıyı çaldı . kapı açıldı

- hala seni görmeye geldim , bu da bizim şefimiz

kadın gözlerimin içine baktı . bu nerden çıktı dercesine . hoşgeldiniz falan sıralayarak içeri aldı bizi . türkçesi kırıktı . ben cihan yerdeki minderlere geçerken hala içeriye gitti , geldiğinde elinde nohut leblebisi olan bir tas . ikramdı

cihanın halini hatrını sorduktan sonra bana döndü

- nasılsın süleyman kardeş

oysa ismimi söylememiştim . cihan bana döndü ve baktı şaşkın bir ifade ile . hala devam etti ;

- çekinme oğlum çekinme . buraya geldi isen , neden geldiğini biliyorsun . bende biliyorum

imayı anlamıştım ancak cihan iyice şaşırmıştı . işin rengi ortaya çıkarsa bu mesleğim adına iyi olmazdı . cihan ne kadar iyi bir çocuk olsa da , bu mesele işçiler arasında yayılırsa çok sıkıntı olurdu . zaten birbirimizden ötesi yok , geyik muhabbetlerine ana unsur olmak istemezdim . bu sebeple

- hala (öyle hitap ettim ) madem öyle dedin , ben de ne demek istediğinş anladım . o zaman cihan bizi başbaşa bıraksın . boş bir insan değilsin dedim

- içeri gel

dedi ve ağır ağır ilerlerdi . yaşlı , tahminimce 60 larında bir kadındı . iri ve yeşil gözleri vardı