iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

sabaha kadar uyumadım. farklı odalarda, farklı düşüncelerdeydik. yanına gitmedim. sinirliydim.

kahvaltı hazırlamadı bu sabah. oysa her sabah hazırlardı.

ben hazırladım. yaptım, çıktım. üstüne kapıyı kitledim.

aslı ise umursamadı bu durumu. gıkını bile çıkarmadı.

gittim. bir kaç müşterimle buluştum araşarak.

iş ayarladım.

mezarlığa uğradım. toprak aldım yine kavanozum için.

gezdim biraz, sahile çıktım.

derin derin çektim havayı ciğerlerime. iyiydim.

aslı geldi aklıma.

yeni hat aldım.

bir kaç bişey aldım döndüm eve. açtım kapıyı.

yoktu.

aslı diye bağırdım.

ses yoktu.

telaşlandım. en ufak bir ses bile gelmiyordu.

korktum, yüreğim ağzıma geldi. korkudan öldüm.

odasına baktım, yok. yok. yok!

yok!

var.

derin bir oh çektim sesini duyunca.

hemen tuvalete koştum. ordaymış.

müzik dinliyormuş mp3'ünden.

eşyalarımı almam lazım dedi bana.

kabul ettim ama nasıl?

hattını verdim. annesini arayacak, annesi getirecekti.

buraya getirmemesini söyledim. kimse bilmemeliydi evimi.

ama ana yüreği isterdi ki.

anne.
annecim.
o da olsa, o da isterdi.