cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra 2

Süleyman kardeşim-abim-dostum-panpa artık hitap şeklimi nasıl kabul edersen.
2 hikayeni de empati kurarak okudum. Korku filmi izlerken tehlikeye giden kurbana "yapma-gitme!" dedim bazen. Bazen de cesaretinden dolayı; "helal olsun be!" dedim.
Bir rivayete göre "insanoğlu kendi kederini kendi çizermiş." Ama senin kaderinin belirlenmesindeki en büyük faktör o kızın içinden cini çıkararak ifriti sana musallat eden rahmetli deden mi, yoksa seni türlü oyunlara alet olmanı sağlayan Mustafa mı? Bilemedim. Fakat ne olursa olsun yaşadıklarının bedelini en ağır şekilde ödediğinin kanaatindeyim. Ölmek de en büyük bedeldi belki ama hergün acı çekmek daha beter. Yaşadığın herşeyin bana göre en güzel yanı, ilim sahibi olman. Allah'a yönelmen. Cenab-ı Hak; 'zenginliği istediğime, ilmi isteyene veririm.' Demiş. Sende bilgilerini burada paylaşarak ilminin zekatını vermiş oluyorsun kanımca. Burada yazdıklarım sadece kişisel görüşüm. Umarım hadsizlik etmemişimdir. Bazıları yazdıkların için 'doğruysa' falan demiş. Daha önce de samimiyetine inandığımı söylemiştim. Emin ol burada bir çok dost kazandın. An itibariyle her yazının takipçisi olucam. Allah herşeyi gönlüne göre versin. Umarım istediğin herşeye kavuşursun. Sürç-i lisan ettiysek affola. Allah'a emanet ol!..