iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

eve attım kendimi zar zor.

gelmişti.

görebilirdim.

gidebilirdim yanına.

ne yapmalıydım peki?

ne yapmalıydım? hiçbir şey yapamadım. yapamazdım.

ne yapacaktım? ona başkası dokunuyordu. başkası sevişiyordu onunla. başkasınındı. başkasının.

bu düşünceden kurtulmam zor olmadı.

dün aldığım kararı uygulayacaktım artık. düşünmeyecektim onu. yer yoktu buna.

allah yardımcım oluyordu. sırdaşım oluyordu.

annem oluyordu.

sabır veriyordu allah. annem beni izliyordu hep.

yarın işe gülücükler saçarak gittim. ne kadar içim kan ağlasada.

insanoğlu işte.

ne garip ulan. ne garip.

takım elbise giymiştim.

herkein gözü üzerimdeydi.

patron bile çağırdı.

muhabet ettik. patronla.

kimsenin adam akıllı konuşamadığı adamla ben muhabbet ediyordum.

yakında bu rüyadanda uyanacaktım.