iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

aylar geçti.

şirketimi genişlettim. şuan 14 çalışanım var.

evimi sattım. benim için zor oldu ama bunu yaptım.

üstüne para ekleyerek floryada güzel bir ev aldım.

mezun ettiğim çocukların yanına yeni mezunları aldım. onlar üni'ye güzel bir yere yerleştiler.

adaşım üniye gitmedi. tamamen bünyemde kaldı.

pazarlamacımı değiştirdim. hemde 2 kere.

kız arkadaşım oldu.

1 yıla aşkın süredir beraberiz. adı ilke. hatta bu entryi o yanımdayken yazıyorum.

her şeyimi size anlattığım için çok mutluyum.

annemin mezarına hala gidiyorum. hala rüyanın mezarına uğruyorum. babamı bir daha asla görmedim, görmeyeceğimde. bir daha uyuşturucu sürmedim ağzıma.

hastalığım bir daha meydana çıkmadı, atlattım.

çocuklarımı iyi eğittim. hepsi birer şirket sahibi olacak derecedeler ve olurlarda inşallah.

hayatta doğru kararlar aldığıma inanıyorum. anneme verdiğim sözü yerine getirdim. iyi yerlerdeyim, kendi kendimin patronuyum artık.

yakında nişanlanacağım.

merak edenler; askere gitmedim hastalığımdan ötürü. söylemeyi unuttum onuda söyleyeyim.

iş başvurusu alıyorum çok sayıda. 3 odalı şirketimi genişlettim. güzel bir yer satın aldık. biraz daha büyük ama kullanışlı.

teknoloji adına her şeyi yapıyoruz. bir forum sitesine ortaklığım oldu.

şuan çok kullanılan ve hepinizin bildiği bir platformun kıyısından ortaklığım var.

büyük bir e-ticaret sitesinin başı en yakın arkadaşım.

neredeyse her gün duyduğunuz sitelerin elemanlarıyla görüşüyorum ve sürekli vakıflara yardım etmek için teşvik ediyorum herkesi.

hayat hikayemi anlattım. anlattım ki bilin; yapın diye.

bu bir başarı öyküsü mü, yoksa başka bir şey mi bilinmez ama tek bilmeniz gereken şey;

umudumuzu kaybetmeyelim arkadaşlar.

umut, insanı insan yapan şeydir. ve unutmayın; sevgisiz kalmayın.

kendinizi severseniz, her şeyi seversiniz.

pes etmeyin arkadaşlar. sakın pes etmeyin.

sokakta yatarken, parasızlıktan neredeyse dilenirken ben. annemi toprağa verirken yada arkadaşım tarafından dolandırılmışken; annemin altınlarını çöpe yanlışlıkla atarken... sevdiğim kız intihar etmişken. linç edilecekken; polisten dayak yediğimde. işimden kovulurken.. en başında babam beni terkederken, sopayla döverken, kanser olduğumu öğrendiğimde bile..

pes etmedim.
edemezdim.
kendime bir sözüm vardı çünkü.
durun şimdi; kendinize bir söz verin. sadece bir söz. yapacağım diyin. yapacaksınız.

ben bunları yaparken yalnızdım. tektim. tek doğruldum, tek emekledim, tek yürüdüm şimdi koşmaya başladım.

çok çalışın. çok. çaışmadan asla bir şey olmaz. asla istediğiniz yere gelemezsiniz.

sizlere inanıyorum kardeşlerim.

akıttığınız gözyaşları sevinç gözyaşınız olsun. belki de benden büyüksünüz bilmiyorum ama, hayat hep bir kapı açıyor. hep.
yılmayın. yıldırmayın ve sevin.

sevmekten yorulmayın.
sevin, öğrenin.

"herkesin bir hikayesi vardır."

unutmayın, unutturmayın.. sağlıcakla kalın.

---

son söz:

akçayda bankta yatıyorum. bir kuş uçuyor gökte. bakıyorum. ağlıyorum. param yok. cebimde beş para yok. yapayalnızım. çocuklar geçiyor yanımdan. kendime benzetiyorum onları. bakıyorlar bana. giyecek kıyafetleri yok. neşelerine imreniyorum. hayat yaşamaya değer. gerçekten değer. kendime bir söz veriyorum. annemi düşünüyorum... ağlıyorum, ağlıyorum.. ağlıyorum.

ve uyuyorum... ağzımdan damlayan kanlarla.

---