lisedeki ilk sevgilimi anlatıyorum

Kız o cocukla cıksa bile hep konusmaya calıstım mesaj attım ama cevap alamadım ayrılmıyolardı da cocuk onu sevmiyodu ama ben mutlu olmayayım diye bırakmıyodu aldatıyodu da pic ama kız bunları göremiyodu cok seviyodu hani derler ya birini unutmanın yolu baska birini bulmak diye yalan o denedim hemde cok denedim ama ise yaramadı hic bende kimseyede bisey diyemeden icten ice üzüldüm hep ama bi gün tam umudu kestiğim sırada kızın sevgilisi mesaj attı seninle bisey konusalım diye bulustuk cocuk dedi iste ben sana yaptıklarımdan dolayı cok huzursuzum ayrılıcam vicdan yaptım falan dedi dalga gecer gibiydi ama ayrıldılar bende kızla konusmaya basladım tekrar o kadar mutluydum ki o kadar olur bi bulusma ayarladım gittim kızı bekliyorum kızla cocuk el ele geldiler kusura bakma anasis bu sıralar sıkıntıdan napsak bilemiyoruz dediler delirdim cocuğa vurdum bi kac tane ama o daha kötü yaptı beni kız o sevdiğim melek gibi olan kız değildi artık resmen icine seytan kacmıstı beni üzmek icin elinden geleni yapıyodu ve ben onu sevmekten vazgecemiyodum